Areola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 09:16, 19 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Areole u Echinocactus grusonii

Areola – zabarwiona otoczka wokół brodawki sutkowej. Nazwa nadana przez Gasparda Bauhina[1]. Z łaciny oznacza 'mały obszar'[2].

W botanice termin oznaczający podobne z wyglądu struktury:

  1. Wytwór morfologiczny charakterystyczny dla kaktusów i odróżniający je od innych sukulentów. Jest to pęd skrócony z wiązką przewodzącą odchodzącą od wiązki centralnej[3].
Z areoli wyrastają ciernie (u niektórych gatunków łamliwe glochidy), pędy i u większości kaktusów również kwiaty i owoce. Wyjątek to m.in. rodzaj mamilaria (Mammillaria), u którego przedstawicieli kwiaty wyrastają z aksilli (powstających w wyniku rozdzielenia areoli) oraz niektóre gatunki, u których pąki kwiatowe rozwijają się w pewnej odległości od areoli, w podłużnej bruździe zwanej "korytkiem".
Jeżeli zamiera wierzchołek wzrostu (stożek wzrostu) kaktusa, to właśnie z areoli wyrasta nowy pęd. U kaktusów prymitywnych np. opuncji z areoli wyrastają zredukowane, szczątkowe liście. U tych kaktusów nawet po wielu latach mogą wyrastać z areoli nowe ciernie, w przeciwieństwie do gatunków młodszych ewolucyjnie, u których nowe ciernie już nie wyrastają, a areola pozbawiona cierni taka już pozostanie do końca życia rośliny.
  2. Najmniejszą część blaszki liściowej zamkniętą w oczkach sieci żyłek (nerwów) układu waskularnego liścia. Do areoli otwierają się zakończenia najdrobniejszych żyłek tworzących układ waskularny[4].
  2. Okrągły lub wielokątny otwór w ścianie komórkowej okrzemek. Z reguły zamknięty od wewnątrz lub zewnątrz perforowaną membraną[5].

Przypisy

  1. ↑ Sanjib Kumar Ghosh. Caspar Bauhin (1560-1624): Swiss anatomist and reformer of anatomical nomenclature. „Italian Journal of Anatomy and Embryology”. 121 (2), s. 159-164, 2016. DOI: 10.13128/IJAE-18489. (ang.). 
  2. ↑ Areola. [w:] Online Etymology Dictionary [on-line]. Douglas Harper. [dostęp 2017-01-09]. (ang.).
  3. ↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003. ISBN 83-214-1305-6.
  4. ↑ Zygmunt Hejnowicz: Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. Organy wegetatywne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13825-4.
  5. ↑ Małgorzata Bąk, Andrzej Witkowski, Joanna Żelazna-Wieczorek, Agata Z. Wojtal, Ewelina Szczepocka, Katarzyna Szulc, Bogusław Szulc: Klucz do oznaczania okrzemek w fitobentosie na potrzeby oceny stanu ekologicznego wód powierzchniowych w Polsce. Warszawa: Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 2012, s. 11, seria: Biblioteka Monitoringu Środowiska. ISBN 978-83-61227-96-0.

Zobacz też

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Areola&oldid=51772668”