Arete z Cyreny
Arete z Cyreny (gr. Ἀρήτη, żyła w V wieku p.n.e.) – Greczynka, filozof.
Żyła w czasach Sokratesa, była córką filozofa-założyciela cyreńskiej szkoły filozoficznej Arystypa. Diogenes Laertios, wspominając Arystypa, pisze: Córce swojej Arete dał najlepsze podstawy wychowania:nauczył ją pogardy dla wszystkiego, co jest ponad miarę. Wykładała filozofię w szkole w Attyce, a po śmierci ojca stała się głową tej szkoły i wykształciła 110 filozofów. Napisała 40 książek. Była matką i nauczycielką Arystypa Młodszego, dlatego zwany był on Metrodydaktem (Uczniem swej matki)[1].
Na jej grobie znajduje się epitafium, które głosi zalety zmarłej:
Tu spoczywa szlachetna Arete, światło Hellady,
obdarzona urodą Heleny, cnotą Tirmy,
piórem Arystypa, duszą Sokratesa
i językiem Homera.[2]
Jako wybitną uczoną sławił ją Boccaccio[potrzebny przypis].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Diogenes Laertios: Żywoty i poglądy słynnych filozofów. PWN, 1984, s. 118. ISBN 83-01-02092-X.
- ↑ Vicki Leon: Matrony i hetery. Czytelnik, 1994, s. 42. ISBN 83-07-02408-0.