Aurygidy
 Gwiazdozbiór radiantu | |
| Pierwszy obserwator |
C. Hoffmeister i A. Teichgraeberg |
|---|---|
| Data pierwszej obserwacji |
noc z 31 sierpnia na |
| Nazwa roju |
Aurygidy |
| Symbol IMO |
206 AUR |
| Charakterystyka radiantu | |
| Gwiazdozbiór | |
| α |
05:36 |
| δ |
+42 |
| Prędkość w atmosferze |
66 km/s |
| Widoczność roju | |
| Okres występowania | |
| Maksimum | |
| Aktywność |
średnia |
| ZHR |
7-10 |
| Widoczność w Polsce |
TAK |
| Obiekt macierzysty | |
| Obiekt macierzysty | |
Aurygidy (dawniej α Aurygidy) – rój meteorów aktywny od 28 sierpnia do 5 września. Jego radiant znajduje się w gwiazdozbiorze Woźnicy. Maksimum roju przypada na 1 września z typową aktywnością na poziomie 7–10 meteorów/h[1]. Prędkość meteorów z roju wynosi 66 km/s. Aurygidy są rojem związanym z kometą C/1911 N1 (Kiess), okrążającą Słońce w czasie 2500 lat.
Rój ten został zaobserwowany po raz pierwszy w nocy z 31 sierpnia na 1 września 1935 roku przez niemieckich obserwatorów C. Hoffmeistera i A. Teichgraeberga[2]. Podwyższoną aktywność Aurygidów zaobserwowano w latach 1935, 1986, 1994[3][4]. Obfitość roju osiągała wtedy wartość ZHR=30–40. W 2007 roku obserwowano wybuch aktywności z ZHR na poziomie 130 oraz dużą liczbą jasnych zjawisk[5]. W 1997 roku kampanię obserwacyjną dotyczącą tego roju zorganizowała Pracownia Komet i Meteorów. Maksymalna aktywność osiągnęła wtedy poziom ZHR=13[6].
W Polsce wieczorem radiant Aurygidów znajduje się tylko 10 stopni nad północno-wschodnim horyzontem. Aby więc doczekać się przyzwoitych liczb godzinnych, należy obserwować w drugiej połowie nocy. Do świtu radiant roju wznosi się na wysokość aż 70 stopni.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dubietis A., Arlt R.. Annual Activity of the Alpha Aurigid Meteor Shower as Observed in 1988-2000. „WGN”. 30, s. 22-31, 2002-02. Bibcode: 2002JIMO...30...22D. (ang.).
- ↑ Hoffmeister C.. Unerwarteter Meteorstrom. „Astronomische Nachrichten”. 258, s. 25, 1936-04. Bibcode: 1936AN....258...25H. (niem.).
- ↑ Tepliczky I.. The maximum of the Aurigids in 1986. „WGN”. 15, s. 28-29, 1987. (ang.).
- ↑ Zay G., Lunsford R.. On a possible outburst of the 1994 α-Aurigids. „WGN”. 22, s. 224-226, 1994-12. Bibcode: 1994JIMO...22..224Z. (ang.).
- ↑ Rendtel J.. Visual observations of the Aurigid peak on 2007 September 1. „WGN”. 35, s. 108-112, 2007-10. Bibcode: 2007JIMO...35..108R. (ang.).
- ↑ Olech A., Jurek M.. 1997 α-Aurigids from Poland. „WGN”. 26, s. 284-286, 1998-12. Bibcode: 1998JIMO...26..284O. (ang.).