Austriacka okupacja Spisza i Podhala
I Rzeczpospolita w okresie konfederacji barskiej. Tereny okupowane przez Austrię zaznaczone kolorem ciemnobrązowym | |
Czas konfliktu |
1769 – 1772 |
---|---|
Miejsce konfliktu | |
Terytorium |
Austriacka okupacja Spisza i Podhala – wiosną 1769 oddział konfederatów barskich, dowodzony przez Józefa Bierzyńskiego podjął nieudaną próbę opanowania zamku w Starej Lubowli, pozostającego w rękach Kazimierza Poniatowskiego. Ten poprosił wówczas Austriaków o zajęcie starostwa spiskiego[1].
Trwająca od 1769 okupacja terenów starostwa spiskiego przez Austrię, oficjalnie prowadzona była pod pretekstem utrzymywania kordonu sanitarnego chroniącego Królestwo Węgier przed epidemią dżumy. Od 1770 obejmowała także starostwa nowotarskie, czorsztyńskie i sądeckie. Aż do 1772 i I rozbioru Polski, gdy włączono je do państwa Habsburgów (do węgierskiej części), tereny te oficjalnie pozostawały częścią Korony Królestwa Polskiego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Władysław Konopczyński, Józef Bierzyński, w: Polski Słownik Biograficzny, Kraków 1936, t. II, s. 86.