Autoimmunologiczne zapalenie mózgu z obecnością przeciwciał przeciwko receptorom NMDA
 Receptor NMDA | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
Autoimmunologiczne zapalenie mózgu z obecnością przeciwciał przeciwko receptorom NMDA – postać zapalenia mózgu spowodowanego występowaniem przeciwciał[1]. Wczesne objawy mogą obejmować gorączkę, bóle głowy oraz uczucie zmęczenia[2][3], po których zazwyczaj następuje epizod psychotyczny z urojeniami i halucynacjami[2]. Chory może być także niespokojny lub splątany[2]. Wraz z rozwojem choroby obserwuje się występowanie napadów drgawkowych, zaburzeń ruchowych, depresji oddechowej oraz dysautonomii[2].
Około połowa przypadków związana jest z obecnym nowotworem, najczęściej potworniakiem jajnika, a przyczyna drugiej połowy pozostaje niewyjaśniona[1][2]. Mechanizmem, na podłożu którego rozwija się zapalenie jest reakcja autoimmunologiczna, której nadrzędnym celem jest podjednostka GluN1 receptora N-metylo-D-asparaginowego w mózgu[2][4]. Diagnoza zazwyczaj stawiana jest po wykryciu specyficznych przeciwciał w płynie mózgowo-rdzeniowym[2]. Obraz MRI mózgu często nie wykazuje odchyleń od normy[3], a w związku z niespecyficznymi objawami chore osoby często są błędnie diagnozowane[4].
Leczenie przeważnie polega na podawaniu leków immunosupresyjnych lub na wycięciu nowotworu w przypadku gdy jest on przyczyną zapalenia[2]. Leczenie u około 80% osób przynosi dobre rezultaty, zwłaszcza kiedy wdrożone zostanie ono we wczesnym stadium choroby[2][3]. Po przebytym zapaleniu pojawiać się mogą długotrwałe problemy ze zdrowiem psychicznym. Szacuje się, że nawrót choroby występuje u 10% chorych a około 4% pacjentów umiera[2][3].
Autoimmunologiczne zapalenie mózgu zostało po raz pierwszy opisane w 2007 roku przez Josepa Dalmau. Jest ono przypadłością relatywnie częstą, występującą typowo u osób poniżej 45 roku życia, przeważająco u płci żeńskiej[1][3][4][5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c A Venkatesan, K Adatia. Anti-NMDA-Receptor Encephalitis: From Bench to Clinic. „ACS Chemical Neuroscience”. 8 (12), s. 2586–2595, 20 grudnia 2017. DOI: 10.1021/acschemneuro.7b00319. PMID: 29077387. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j MS Kayser, J Dalmau. Anti-NMDA receptor encephalitis, autoimmunity, and psychosis. „Schizophrenia Research”. 176 (1), s. 36–40, September 2016. DOI: 10.1016/j.schres.2014.10.007. PMID: 25458857. (ang.).
- ↑ a b c d e MS Kayser, J Dalmau. Anti-NMDA Receptor Encephalitis in Psychiatry. „Current Psychiatry Reviews”. 7 (3), s. 189–193, 2011. DOI: 10.2174/157340011797183184. PMID: 24729779. (ang.).
- ↑ a b c Alireza Minagar, J. Steven Alexander: Inflammatory Disorders of the Nervous System: Pathogenesis, Immunology, and Clinical Management. Humana Press, 2017, s. 177. ISBN 978-3-319-51220-4. (ang.).
- ↑ Josep Dalmau, Erdem Tüzün, Hai-yan Wu, Jaime Masjuan i inni. Paraneoplastic anti-N-methyl-D-aspartate receptor encephalitis associated with ovarian teratoma. „Annals of Neurology”. 61 (1), s. 25–36, 2007. DOI: 10.1002/ana.21050. PMID: 17262855. (ang.).
