Baeocera elenae
| Baeocera elenae | |
| Löbl et Leschen, 2003 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Baeocera elenae |
Baeocera elenae – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych, podrodziny łodzikowatych i plemienia Scaphisomatini.
Gatunek ten opisany został w 2003 roku przez Ivana Löbla i Richarda A.B. Leschena[1].
Chrząszcz o silnie wypukłym z wierzchu ciele długości od 1,35 do 1,6 mm, barwy rudobrązowej z jaśniejszymi końcem odwłoka, czułkami i stopami, a niekiedy też pokrywami. Jedenasty człon czułków jest umiarkowanie wydłużony. Rzędy przyszwowe na pokrywach są krótkie i sięgają do ich wierzchołkowej 1/5. Rzędy epipleuralne pokryw są wyraźnie zaznaczone. Tylna para skrzydeł jest silnie zredukowana. Epimeryty śródtułowia są pozbawione linii mezepimeralnych. Zapiersie (metawentryt) jest po bokach grubo punktowane. Odnóża mają golenie tęgie u nasady; te u nóg tylnych są co najwyżej nieco pogrubione ku wierzchołkom. Samiec ma wydłużony gonokoksyt z wierzchołkowym stylusem. Jego edeagus cechuje nieco dłuższa od wyrostka wierzchołkowego nabrzmiała część nasadowa, brak bardzo delikatnych i łuskowatych struktur w woreczku wewnętrznym oraz wąskie, długie flagellum. Guide-sclerite flagellum jest słabo zesklerotyzwany, tęgi i ma podwinięty proksymalny koniec[1].
Owad endemiczny dla Nowej Zelandii, znany tylko z północnej części Wyspy Południowej. Żeruje na śluzowcach[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Ivan Löbl, Richard A.B. Leschen, Scaphidiinae (Insecta: Coleoptera: Staphylinidae), „Fauna of New Zealand”, 48, Lincoln, Canterbury, New Zealand: Manaaki Whenua Press, 2003, ISBN 0-478-09353-5.