Baobab Chapmana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Baobab Champana w 2010 r.

Baobab Chapmana – okaz baobabu rosnący dawniej w środkowej Botswanie[1], jedno z trzech największych drzew w Afryce[2], złożone z sześciu częściowo zrośniętych pni mających odpowiednio 1400, 800–1000 i 500–600 lat. 7 stycznia 2016 r. drzewo runęło na ziemię z nieznanych przyczyn[1].

Drzewo zostało nazwane nazwiskiem południowoafrykańskiego podróżnika i myśliwego Jamesa Chapmana, który przebywał w jego okolicy w 1852 roku[1] i jako pierwszy udokumentował jego istnienie. Prawdopodobnie obozowali przy nim także David Livingstone i Frederick Selous[2]. Baobab Chapmana był punktem orientacyjnym i służył okresowo za punkt pocztowy, gdyż w jego pustym pniu ludzie zostawiali listy[1]. Zostało wpisane na narodową listę zabytków Botswany[2].

Po upadku drzewa botswańskie władze wysłały ekspedycję celem zbadania przyczyny tego zdarzenia[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Tomasz Ulanowski: Baobaby mają dość? Nagle zaczęły umierać najstarsze i największe drzewa w Afryce. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. Agora SA, 2018-06-12. [dostęp 2018-06-13]. (pol.).
  2. a b c d Chapman’s Baobab – one of Africa’s largest trees – falls. Africa Geographic, 2016-01-14. [dostęp 2018-06-13]. (ang.).