Barbara Jaklicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barbara Jaklicz
Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1922
Łódź

Data i miejsce śmierci

22 maja 1999
Łódź

Zawód

aktorka, reżyserka

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Barbara Jaklicz (ur. 19 lutego 1922 w Łodzi, zm. 28 maja 1999, tamże)[1] – śpiewaczka, aktorka i reżyserka.

Była śpiewaczką w Operze Łódzkiej (1954–1961)[2], jednocześnie będąc aktorką w Teatrze im. S. Jaracza w Łodzi (1955–1980)[2]. W 1945 podjęła studia w Wyższej Szkole Teatralnej w Łodzi, z których po pół roku zrezygnowała. Następnie podjęła naukę śpiewu w Średniej i Wyższej Szkole Muzycznej. Pracowała jako asystentka reżysera Emila Chaberskiego i Kazimierza Dejmka[3], a następnie była samodzielną reżyserką teatralną[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • 1968: „Niemcy” – obsada aktorska,
  • 1970: „Powrót” – obsada aktorska,
  • 1971: „Jegor Bułuczow i inni” – obsada aktorska,
  • 1974: „Patron dla bocznej ulicy” – obsada aktorska – żona Czcibora,
  • 1982: „Wielki człowiek małych interesów” – reżyseria[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Barbara Jaklicz [online], FilmPolski [dostęp 2023-04-06] (pol.).
  2. a b c d Barbara Jaklicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2023-04-06].
  3. tw, Poznajemy łódzkich aktorów. Barbara Jaklicz. Opera Łódzka, „Dziennik Łódzki” (111), 11 maja 1958.
  4. Bolesław Dudziński, Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Łodzi, bc.wbp.lodz.pl, 27 lutego 1965 [dostęp 2023-04-06].