Basibranchial
Basibranchial – skruktura anatomiczna występująca między innymi u ryb, wchodząca w skład łuków skrzelowych.
U spodoustych serie zaawansowanch ewolucyjnie basibranchial dzielą się na dwie części[1].
U Telestomi noszą one dobrze rozwinięte płytki zębowe, wyjątek stanowią dwudyszne[1].
Promieniopłetwe dysponują kilkoma centrami kostnienia w obrębie basibranchial. Zawsze występują też co najmniej 2 basibranchial[2]. Cecha ta wydaje się zaawansowana ewolucyjnie[3].
Mięśniopłetwe mają tylko jedno skostnienie odpowiadające basibranchial, za to duże, połączone stawowo z parzystymi elementami łuku, noszące dwie duże płytki zębowe. Podobnie nieparzysty basibranchial obecny był u eustenopterona, taki stan odziedziły też czworonogi. Pojedynczy basibranchial obserwuje się również u celakantokształtnych, ramieniopłetwych i Rhipidistia, nie wydaje się jednak, że może on stanowić dowód wspólnego pochodzenia, jest bowiem cechą prymitywną[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Nelson 1971 ↓, s. 80.
- ↑ Nelson 1971 ↓, s. 81.
- ↑ Nelson 1971 ↓, s. 82.
- ↑ Nelson 1971 ↓, s. 80-81.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- G Nelson: Gill Arches and the Phylogeny of Fishes, with Notes on the Classification of Vertebrates. W: David W Greenfield: Systematic Ichthyology: A Collection of Readings. MSS Information Corporation, 1971.