Bataliony radiotechniczne

Bataliony radiotechniczne (brt) – pododdziały wojsk radiotechnicznych.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Przeznaczeniem batalionów radiotechnicznych jest prowadzenie rozpoznania radiolokacyjnego przestrzeni powietrznej. Informacja o sytuacji powietrznej przekazywana jest w czasie rzeczywistym z posterunków radiolokacyjnych bezpośrednio do właściwych centrów dowodzenia^[1]. Dodatkowo informacja radiolokacyjna z wydzielonych posterunków przekazywana jest (2014) do Narodowego Centrum Wspomagania Operacji Powietrznych ASOC^[2].

Struktura organizacyjna brt[edytuj | edytuj kod]

Struktura w 2013^[1]

dowództwo batalionu
Sztab
- sekcja personalna s–1
- sekcja operacyjna s–3
- sekcja logistyczna s–4
- sekcja dowodzenia i łączności s–6
pion ochrony informacji niejawnych
- kancelaria tajna
- kancelaria jawna
pion szkolenia
- sekcja szkoleniowa
- sekcja szkolenia specjalistycznego
pion techniczny
sekcja wychowawcza
sekcja medyczna
kompania logistyczna
5 x kompania radiotechniczna
3 x posterunek radiolokacyjny dalekiego zasięgu

Polskie bataliony radiotechniczne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Wołejszo (red.) 2013 ↓, s. 156.
↑ Huzarski (red.) i Wołejszo (red.) 2014 ↓, s. 106.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Michał Huzarski (red.), Jarosław Wołejszo (red.): Leksykon obronności. Polska i Europa. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 2014. ISBN 978-83-11-13382-2.
Jarosław Wołejszo (red.): System dowodzenia. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2013. ISBN 978-83-7523-228-8.

[CITEREFWołejszo_(red.)2013156-1] Wołejszo (red.) 2013 ↓, s. 156.

[CITEREFHuzarski_(red.)Wołejszo_(red.)2014106-2] Huzarski (red.) i Wołejszo (red.) 2014 ↓, s. 106.

[1]

[2]