Bernard H-52
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Société des Avions Bernard |
| Konstruktor |
Sigismond-Georges Bruner |
| Typ |
samolot myśliwski pływakowy |
| Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcji metalowej |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
16 czerwca 1933 |
| Lata produkcji |
1933 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
silnik gaźnikowy Gnome et Rhône 9Kbrs |
| Moc |
500 KM (368 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11,5 m |
| Długość |
9,3 m |
| Wysokość |
4,27 m |
| Powierzchnia nośna |
18,2 m² |
| Masa | |
| Własna |
1480 kg |
| Startowa |
1888 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
328 km/h |
| Prędkość przelotowa |
295 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
7,5 m/s |
| Pułap |
9000 m |
| Zasięg |
600 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabiny maszynowe Darne kal. 7,5 mm | |
| Użytkownicy | |
| Francja | |
| Rzuty | |
| |
Bernard H-52 – francuski pływakowy samolot myśliwski z okresu międzywojennego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W związku z zapotrzebowaniem lotnictwa francuskiej Marynarki Wojennej na pływakowy samolot myśliwski dla eskadr brzegowych i pokładowych, w wytwórni Société des Avions Bernard opierając się na konstrukcji wcześniej opracowanego samolotu myśliwskiego Bernard 260 opracowano wodnosamolot, który oznaczono jako H-52. Przy jego konstrukcji zastosowano układ skrzydeł i kadłub tego samolotu, natomiast zastosowano mocniejszy silnik oraz pływaki.
Prototyp samolotu został oblatany w 16 czerwca 1933 roku, a we wrześniu 1933 roku pokazano go dowództwu marynarki. W związku z tym, że nie było zainteresowania ze strony lotnictwa marynarki, zbudowano jedynie jego prototyp, który w 1935 roku posłużył do konstrukcji nowego pokładowego samolotu myśliwskiego Bernard H-110.
Użycie w lotnictwie[edytuj | edytuj kod]
Samolot Bernard H-52 był w 1933 roku poddany testom fabrycznym oraz wykonywał loty pokazowe dla Marine nationale.
Opis techniczny[edytuj | edytuj kod]
Wodnosamolot pływakowy Bernard H-52 był dolnopłatem o konstrukcji metalowej. Kadłub mieścił odkrytą kabinę pilota. Napęd stanowił silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy, chłodzony powietrzem. Samolot posiadał dwa pływaki pod skrzydłami, przymocowane wspornikami do kadłuba i skrzydeł. Był przystosowany do startu za pomocą katapulty.
Uzbrojenie stanowiły dwa karabiny maszynowe Darne kal. 7,5 mm umieszczone w skrzydłach.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jean Liron: Les Avions Bernard. Paryż: Éditions Larivière S.A., 1990, s. 202-206. (fr.).
- William Green, Gordon Swanborough: The complete book of fighters : an illustrated encyclopedia of every fighter aircraft built and flown. London: Salamander Book, 2001, s. 62. ISBN 978-1-84065-269-7. (ang.).