Biały Potok (dopływ Krośnicy)
Biały Potok w Tylce | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja | |
Potok 4 rzędu | |
Długość | 2,82 km |
Powierzchnia zlewni |
2,98 km² |
Ujście | |
Recypient | Krośnica |
Wysokość |
ok. 460 m n.p.m.[1] |
Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Polski |
Biały Potok – potok, prawy dopływ Krośnicy[2] o długości 2,82 km[3] i powierzchni zlewni 2,98 km²[4].
Potok wraz z dopływami odwadnia północne stoki Pienin Czorsztyńskich na odcinku od przełęczy Szopka po Macelaka. Wypływa na wysokości około 770 m, poniżej północnych stoków przełęczy Trzy Kopce. Na wysokości 646 m zasila go przykorytowe źródło. Na wysokości około 465 m, około 190 m powyżej skrzyżowania drogi wojewódzkiej nr 969 z drogą gminną do Dziadowych Kątów, uchodzi do Krośnicy[1].
Jego dopływami są Zagroński Potok i Potok pod Wysoki Dział[2] (na mapie Geoportalu opisany jako potok Wysoki Dział). Zlewnia Białego Potoku znajduje się w obrębie miejscowości Krościenko nad Dunajcem[1].
W dolinie Białego Potoku znaleziono dwa chronione gatunki mchów: grzebieniowiec piórkowaty (Ctenidium molluscum), miechera kędzierzawa (Neckera crispa)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Biały Potok na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-10-02].
- ↑ a b Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 11, 220, 323, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Biały Potok na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-10-02].
- ↑ Biały Potok na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Mapa Podziału Hydrograficznego Polski 2010. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-10-02].
- ↑ Grzegorz Vončina , Adam Stebel , Materiały do flory mchów (Bryophyta) pienińskiego pasa skałkowego (Karpaty Zachodnie), „Pieniny. Przyroda i człowiek”, 14, 2016, s. 79–89 .