Bifurkacja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bifurkacja (od łac. bifurcare, „rozdwajać, rozwidlać [na dwa]”, z bifurcus, „dwuzębny, rozwidlony, rozdwojony”; od bi-, „dwu-, dwa-”, furca, „widły”) – wyraz mogący oznaczać jedno z następujących pojęć:

  • bifurkacja – rozdwojenie stanów równowagi w mechanice konstrukcji
  • bifurkacja – w matematyce skokowa zmiana własności jakościowych lub topologicznych układu przy drobnej ciągłej zmianie jego parametrów;
  • bifurkacja – w geografii rozwidlenie się ramion rzeki, pasma górskiego, prądu morskiego, struktury geologicznej itp.;
  • bifurkacja – w oświacie zróżnicowanie programu nauczania dających dwa odrębne, lecz równoległe ciągi programowe;
  • bifurkacja – w fizyce rozgałęzianie się szeregów promieniotwórczych pierwiastków w wyniku różnych typów rozpadu jąder danego izotopu;
  • bifurkacja – w chemii udział jednego atomu wodoru w dwóch wiązaniach wodorowych;
  • bifurkacja – w stomatologii miejsce rozdzielenia się zęba wielokorzeniowego na dwa pojedyncze korzenie (w przypadku trzech korzeni – trifurkacja);
  • bifurkacja – w zagadnieniach projektowania sieci telekomunikacyjnych rozdział pojedynczego przepływu między wiele ścieżek.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]