Bitwa o Staten Island
| wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych | |||
| |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Wynik |
zwycięstwo Wielkiej Brytanii | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |||
| 40°34′34,61″N 74°08′41,42″W/40,576281 -74,144839 | |||
Bitwa o Staten Island – starcie w trakcie kampanii filadelfijskiej podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, pomiędzy garnizonem brytyjskim na Staten Island, a kontyngentem gen. Johna Sullivana. Sullivan chciał zapobiec wypadom po zaopatrzenie na brzegi New Jersey. Zła organizacja doprowadziła do porażki patriotów.
Wprowadzenie[edytuj | edytuj kod]
30 czerwca 1777 roku gen. William Howe opuścił wraz z wojskami New Jersey i założył obóz na Staten Island[3]. 8 lipca rozpoczął przygotowania do ataku na Filadelfię od strony zatoki Delaware[4]. 23 lipca 15-17 tysięcy żołnierzy zaokrętowanych na 267 statkach obstawianych przez 16 okrętów wojennych, wypłynęło ze Staten Island[4]. 29 lipca armada dotarła do zatoki Delaware, lecz dowiedziawszy się z – fałszywego jak się okazało – raportu o zbliżaniu się Jerzego Waszyngtona, Howe rozkazał udać się do zatoki Chesapeake[4]. Po ok. miesiącu na morzu brytyjskie siły zeszły na ląd 25 sierpnia w Head of Elk[4].
Waszyngton dowiedziawszy się 31 lipca, iż brytyjska armada oddala się od wybrzeża, rozpoczął marsz swoich wojsk przez Delaware do Pensylwanii, spodziewając się ataku na Filadelfię[5].
Bitwa[edytuj | edytuj kod]
Na Staten Island pozostał jedynie garnizon, często dokonujący wypadów po zaopatrzenie na brzegi New Jersey[1]. Chcąc położyć kres tej praktyce generał Armii Kontynentalnej John Sullivan wyruszył wraz z 1000 ludzi z Elizabethtown ku Staten Island[1]. Siły podążały w dwóch kontyngentach, z których każdy miał inny cel[1]. Jeden z nich został wyprowadzony przez przewodnika wprost przed brytyjskie lufy i w efekcie pokonany przez oddziały gen. Johna Campbella. Patrioci stracili 28 zabitych i 172 schwytanych w niewolę[1]. Straty strony brytyjskiej wyniosły 5 zabitych, 7 rannych i 84 zaginionych[2].
Sullivan był krytykowany za przedsięwzięcie oraz niesubordynację wobec rozkazu Waszyngtona, zalecającego przygotowanie żołnierzy do wymarszu na Filadelfię, jednak sąd wojskowy uniewinnił go[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Tucker 2012 ↓, s. 284.
- ↑ a b Moore 186 ↓, s. 484.
- ↑ Tucker 2012 ↓, s. 273.
- ↑ a b c d Tucker 2012 ↓, s. 277.
- ↑ Tucker 2012 ↓, s. 278.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Frank Moore: Diary of the American Revolution, Volume 1. C. Scribner. London: 1860. OCLC 20172761. (ang.).
- Spencer Tucker: Almanac of American Military History. T. 1. ABC-CLIO, 2012, s. 2524. ISBN 1-59884-530-6. (ang.).