Blizbor (góra)
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
712 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów | |
50°54′54″N 15°24′27″E/50,915000 15,407500 |
Blizbor (niem. Bliesberg) – stożkowate wzniesienie (712 m n.p.m.) w Górach Izerskich.
Jest to kulminacja ramienia odchodzącego od Dłużca ku północy, położona – powyżej wsi Gierczyn, na przedpolu Grzbietu Kamienickiego. Od Blizbora rozchodzą się dwa poboczne ramiona, jedno biegnące na północ i zakończone Kuflem, a drugie ciągnące się ku północnemu wschodowi i wschodowi, ze Stożkiem i zakończone Prochową nad centrum Przecznicy.
Blizbor zbudowany jest ze skał metamorficznych – gnejsów i granitognejsów w części południowej oraz łupków łyszczykowych w części północnej, należących do bloku karkonosko-izerskiego, a ściślej jego północno-wschodniej części - metamorfiku izerskiego.
Na zboczu północnym, w dolinie Przecznickiego Potoku, od XVI wieku wydobywano rudy cyny (przerabianą w hucie w Gierczynie), a od XVII – rudy kobaltu.
Do roku 1945 pod nazwą Bliesberg.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Karkonosze i Sudety. karkonosze.ws. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-23)]., Blizbor
- sudety.nikt.pl, Blizbor
- skan mapy Gór Izerskich. klesni0.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-13)].
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 1 Góry Izerskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa – Kraków 1989, ISBN 83-7005-095-6
- Góry Izerskie, mapa turystyczna, skala 1:50 000, Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2008/2009, wyd. V, ISBN 978-83-60975-68-8