Bogdan Burczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogdan Burczyk
Ilustracja
Bogdan Burczyk w 2000 r.
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1930
Przesławice

Data śmierci

25 listopada 2022

Profesor nauk chemicznych
Doktorat

1962 – nauki techniczne
Politechnika Wrocławska

Profesura

1976

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Bogdan Wojciech Burczyk (ur. 25 lipca 1930 w Przesławicach[1]. zm. 25 listopada 2022[2]) – polski specjalista z zakresu chemii surfaktantów i układów zdyspergowanych oraz chemii acetali i eterów, profesor zwyczajny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był absolwentem liceum ogólnokształcącego w Brodnicy (1949)[3]. W 1955 ukończył studia na Politechnice Wrocławskiej[1]. Już od 1954 pracował w macierzystej uczelni[3]. Tam w 1962 uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie pracy Przemiany węglowodorów terpenowych zawartych w drewnie świerkowym w czasie otrzymywania celulozy siarczynowej, w 1970 stopień naukowy doktora habilitowanego na podstawie pracy Badania nad otrzymywaniem i własnościami eterów terpenowych[3]. W 1970 został mianowany docentem, w 1976 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1990 tytuł profesora zwyczajnego[3]. Był prodziekanem Wydziału Chemicznego Politechniki Wrocławskiej (1969-1972), kierownikiem Zakładu Technologii Organicznej PWr (1971-1996), z-cą dyrektora (1972-1981) i następnie dyrektorem (1991-1996) Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych PWr.[1]

W prowadzonych badaniach zajmował się wybranymi zagadnieniami przemysłowej syntezy organicznej, w tym głównie otrzymywaniem przyjaznych środowisku naturalnemu  związków powierzchniowo czynnych. Jest współtwórcą metod syntezy nowych surfaktantów chemodegradowalnych z grupy liniowych i cyklicznych acetali oraz oksyetylenowanych alkoholi monoterpenowych i eterów poliglikoli. Zajmował się syntezą, oceną właściwości powierzchniowych i podatnością na biodegradację surfaktantów cukrowych oraz biosurfaktantów z grupy surfaktyn. Propagator, w skali krajowej, filozofii, zasad i osiągnięć zielonej chemii. Autor/współautor 165 publikacji naukowych i 46 patentów.[4] Promotor 8 przewodów doktorskich i opiekun naukowy 5 przewodów habilitacyjnych. Jest twórcą wrocławskiej szkoły naukowej: „Chemia związków powierzchniowo czynnych i układów zdyspergowanych”.[5] Członek Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów Naukowych (1994 – 2002); Kolegium Redakcyjnego czasopisma Wiadomości Chemiczne (1978 – 2008); Rad Naukowych: Instytutu Chemii Przemysłowej (1978 – 1990), Instytutu Ciężkiej Syntezy Organicznej (1986 – 1990), Instytutu  Katalizy i Fizykochemii Powierzchni PAN (1990 – 2002).

Został pochowany na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu[6].

Grób prof. Bogdana Burczyka na Cmentarzu Świętej Rodziny

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • Biodegradable and Chemodegradable Nonionic Surfactants, [w:] Encyclopedia of Surface and Colloid Science, A.T. Hubbard (Ed.), M. Dekker, Inc., New York - Basel, 2002, ss 724-752.
  • Novel Saccharide-Based Surfactants, [w:] Novel Surfactants. Preparation, Applications, and Biodegradability, K. Holmberg (Ed.), Second Edition Revised and Expanded, M. Dekker, Inc., New York – Basel 2003, ss 129-192.
  • Zielona Chemia, [w:] Wielka Encyklopedia PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, t. 31 (Suplement), ss 486-487.
  • Zielona Chemia. Zarys, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2006, ss 296 ; wyd. II poprawione, zaktualizowane i rozszerzone, Wrocław 2014, ss 356.
  • Biomasa. Surowiec do Syntez Chemicznych i Produkcji Paliw, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2011, ss 255; wyd. II zaktualizowane i rozszerzone, Wrocław 2019, ss 288.

Odznaczenia i wyróżnienia państwowe[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i odznaczenia polskich uczelni oraz stowarzyszeń i organizacji społecznych[edytuj | edytuj kod]

Prof. Bogdan Burczyk po uroczystości przyznania Medalu Politechniki Wrocławskiej przez senat tej uczelni, 2003

Członkostwo w korporacjach naukowych[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Złota księga nauk ekonomicznych, prawnych i ścisłych 2005, wyd. Mastermedia i Helion, Gliwice 2005, s. 34
  2. Bogdan Burczyk (1930-2022)
  3. a b c d Profesorowi Bogdanowi Burczykowi z okazji 90 roczny urodzin, w: Wiadomości Chemiczne, nr 9-10 (75)/2021, s. 1109-1114
  4. a b Złota Księga Nauki Polskiej. Wydawnictwo Helion SA - Polski Instytut Biograficzny, Gliwice, 2020.
  5. PTCHEM - Dostęp online [online], ptchem.pl [dostęp 2022-11-06] (pol.).
  6. Bogdan Burczyk - dane o grobie [online], mogily.pl [dostęp 2023-10-24].