Botewgradzki prochod

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Botewgradzki prochod, Arabakonak
Ilustracja
Przełęcz Botewgradzka (Arabakonak)
Państwo

 Bułgaria

Wysokość

970 m n.p.m.

Pasmo

Stara Płanina

Położenie na mapie Bułgarii
Mapa konturowa Bułgarii, po lewej znajduje się punkt z opisem „Botewgradzki prochod, Arabakonak”
42°46′48,22″N 23°47′49,45″E/42,780060 23,797070

Przełęcz Botewgradzka, Arabakonak (bułg. Ботевградски проход - Botewgradzki prochod, Арабаконак) – przełęcz (970 m n.p.m.) w zachodniej Starej Płaninie, przez którą od 1866 przechodziła główna droga z Sofii do północnej Bułgarii (przez Botewgrad do Plewenu i Ruse), poprowadzona przez Midhata Paszę. Jej długość to 7 km.

Na przełęczy miało miejsce kilka ważnych wydarzeń w najnowszej historii Bułgarii. 22 września 1872 na przełęczy dokonano Rozboju Arabakonackiego (akcji ekspropriacyjnej), w którym uczestniczył Dimityr Nikołow - „Obszti” (Wspólny).

W czasie wojny rosyjsko-tureckiej (1977-1878) zimą (listopad-grudzień) 1877 na przełęczy stoczono krwawą bitwę pod Arabakonakiem między rosyjskimi i osmańskimi wojskami.

14 kwietnia 1925 grupa anarchistów dokonała na Arabakonaku zamachu na cara Borysa III.

Do 1942 roku Przełęcz Botewgradzka nosiła nazwę Arabakonak.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Енциклопедия България, tom 1, Издателство на БАН, Sofia, 2011, str. 346.