Boyd Neel
| Imię i nazwisko |
Louis Boyd Neel |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Louis Boyd Neel[1][2] (ur. 19 lipca 1905 w Blackheath, zm. 30 września 1981 w Toronto[1][2]) – brytyjski dyrygent.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył Royal Naval College w Dartmouth (1923)[1][2], następnie studiował medycynę na University of Cambridge[1] (B.A. 1926, M.A. 1930)[2]. Po krótkiej praktyce lekarskiej podjął studia w Guildhall School of Music w Londynie oraz dyrygował amatorskimi zespołami orkiestrowymi i chórami[1]. W 1932 roku założył własną 18-osobową orkiestrę smyczkową, znaną pod nazwą Boyd Neel Orchestra, z którą występował w Europie, Australii, Nowej Zelandii oraz Stanach Zjednoczonych i Kanadzie[1]. Z zespołem tym wykonywał muzykę kompozytorów brytyjskich oraz muzykę barokową[1][2]. Benjamin Britten napisał specjalnie dla Boyd Neel Orchestra swoje Variations on a Theme of Frank Bridge (prapremiera Salzburg 1937) i dyrygował nią podczas nagrań swoich utworów dla wytwórni Decca Records[1][2].
Dyrygował Sadler’s Wells Theatre (1945–1947), Carte Opera (1948–1949) i Robert Mayer Children’s Concerts (1946–1952)[1][2]. W 1953 roku wyjechał do Kanady, gdzie w latach 1953–1971 był profesorem dyrygentury i dziekanem Royal Conservatory of Music w Toronto[1][2]. Dyrygował także Hart House Orchestra (1954–1971) i Mississauga Symphony Orchestra (1971–1978)[2]. W 1961 roku otrzymał obywatelstwo kanadyjskie[2].
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1953) i oficer Orderu Kanady (1973)[2]. Opublikował pracę The Story of an Orchestra (Londyn 1950)[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 22. ISBN 978-83-224-0808-7.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2576. ISBN 0-02-865529-X.