Broń neurobalistyczna

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łucznik napinający łuk – przykład wykorzystania energii sprężystości łuczyska do miotania strzały

Broń neurobalistyczna – rodzaj broni miotającej wykorzystującej do miotania pocisków energię sprężystości materiału, z której została wykonana. Zalicza się do niej zarówno broń ręczną (np. łuk, kusza), jak i stacjonarne machiny (np. balista, katapulta)[1]. Najstarszym typem tego typu broni jest łuk (znany już w prehistorii)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Mała Encyklopedia Wojskowa Tom 1 ↓, s. 185.
  2. ↑ Mała Encyklopedia Wojskowa Tom 2 ↓, s. 237.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mała Encyklopedia Wojskowa (A-J). T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
  • Mała Encyklopedia Wojskowa (K-Q). T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Broń_neurobalistyczna&oldid=73020036”