Bronisław Kawałkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Kawałkowski
Ilustracja
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1888
Narajów

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

19151940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

12 Pułk Piechoty,
78 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-czechosłowacka,

Późniejsza praca

Wójt gminy Bytoń, pow. słonimski

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Bronisław Kawałkowski (ur. 13 lutego 1888 w Narajowie, pow. brzeżański, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Władysława i Zofii z Kleinpeterów. W 1914 roku ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie. Wcielony do armii austriackiej. Po ukończeniu szkoły oficerskiej został wysłany na front włoski, gdzie walczył do 1918 roku. Po upadku Austrii, z Polaków z 55 pułku zorganizował kompanię i wstąpił do Wojska Polskiego. Jako dowódca 11 kompanii 12 pułku piechoty walczył z Czechami pod Stonawą.

Do 1930 roku służył w 12 pp, jako dowódca kompanii i płatnik pułku. Następnie przeniesiony do 78 pułku piechoty, gdzie piastował te same stanowiska. 30 czerwca 1934 roku awansował do stopnia kapitana i odszedł do rezerwy. Od 1935 roku mieszkał w Borodziaczach, pow. nowogródzki, jako osadnik wojskowy. W latach 1935–1936 był wójtem gminy Bytoń, pow. słonimski[1].

W 1939 roku wzięty do niewoli radzieckiej, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 roku w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej z 2 kwietnia 1940 roku, trzecia, poz. 59[1]. Pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Minister Obrony Narodowej decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 roku awansował go pośmiertnie do stopnia majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Był żonaty z Marią z Cywińskich, z którą miał synów: Janusza, Jerzego, Czesława i Tadeusza[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b K. Banaszek, Kawalerowie Virtuti Militari, 2000, s. 128.
  2. BETA Księgi Cmentarne [online] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-29].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
  • Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]