Brosza z Hunterston
Brosza z Hunterston – wykonana ze srebra brosza, odkryta w 1830 roku koło Hunterston w West Kilbride w hrabstwie Ayrshire w południowo-zachodniej Szkocji[1]. Obecnie znajduje się w zbiorach Szkockiego Muzeum Narodowego w Edynburgu.
Zabytek został odkryty przypadkowo przez dwóch robotników, leżał w ziemi porośnięty trawą[2]. Brosza została wykonana pod koniec VII lub na początku VIII wieku, przypuszczalnie przez złotników anglosaskich dla celtyckiego zleceniodawcy[1]. Ma 122 mm średnicy i 36 mm wysokości[3]. Wykonana została ze srebra, ze złotymi filigranami i osadzonymi kawałkami bursztynu[1].
Na tylnej stronie broszy, po lewej stronie spinki, znajduje się wyryta prawdopodobnie w X wieku inskrypcja runiczna w języku staronordyjskim[4] o treści malbriÞaastilk[5], co znaczy: Melbrigda właścicielką tej broszki[6]. Na prawo od spinki wyryto natomiast runopodobne znaki, nie posiadające żadnego znaczenia[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Derek Hull: Celtic and Anglo-Saxon Art. Geometric Aspects. Liverpoll: Liverpool University Press, 2003, s. 89-90. ISBN 0-85323-549-X.
- ↑ Michael P. Barnes: Runes. A Handbook. Woodbridge: Boydell Press, 2012, s. 177. ISBN 978-1-84383-778-7.
- ↑ Hunterston brooch. nms.ac.uk. [dostęp 2020-03-17]. (ang.).
- ↑ From Ireland Coming. Art from the Early Christian to the Late Gothic Period and Its European Context. edited by Colum Hourihane. Princeton: Princeton University Press, 2001, s. 214. ISBN 0-691-08824-1.
- ↑ Michael P. Barnes: Runes. A Handbook. Woodbridge: Boydell Press, 2012, s. 172. ISBN 978-1-84383-778-7.
- ↑ Marian Adamus: Tajemnice sag i run. Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1970, s. 228.
- ↑ I.R. Page: Pismo runiczne. Warszawa: Wydawnictwo RTW, 1998, s. 63. ISBN 83-86822-93-7.
