Bruce Frayne
| Pełne imię i nazwisko |
Michael Bruce Frayne | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data urodzenia |
24 stycznia 1958 | |||||||||
| Wzrost |
179 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Michael Bruce Frayne (ur. 24 stycznia 1958[1]) – australijski lekkoatleta, sprinter.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Zajął 1. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów oraz 2. miejsca w biegu na 200 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach Konferencji Pacyfiku w 1981 w Christchurch[2]. Na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 w Brisbane zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i 5. miejsce w biegu na 200 metrów[3]. Odpadł w półfinałach obu tych konkurencji oraz w eliminacjach sztafety 4 × 400 metrów na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[4].
Zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles. Sztafeta Australii w składzie: Frayne, Darren Clark, Gary Minihan i Rick Mitchell ustanowiła wówczas rekord Australii i Oceanii czasem 2:59,70, który nie został poprawiony do tej pory (czerwiec 2021)[5]. Frayne startował na tych igrzyskach również w biegu na 400 metrów, ale odpadł w półfinale[1]. Wystąpił w zawodach pucharu świata w 1985 w Canberze w sztafecie 4 × 400 metrów, która zajęła 3. miejsce[6].
Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Frayne, Miles Murphy, David Johnston i Clark), a także zajął 7. miejsce w biegu na 400 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu[3].
Frayne był mistrzem Australii w biegu na 200 metrów w 1979/1980, 1980/1981 i 1982/1983 oraz w biegu na 400 metrów w 1983/1984, wicemistrzem w biegu na 100 metrów w 1979/1980 i w biegu na 200 metrów w 1981/1982 oraz brązowym medalista w biegu na 100 metrów w 1981/1982[2].
Rekordy życiowe[7]:
- bieg na 100 metrów – 10,45 s (9 czerwca 1982, Londyn)
- bieg na 200 metrów – 20,59 s (21 grudnia 1980, Canberra)
- bieg na 400 metrów – 45,21 s (6 sierpnia 1984, Los Angeles)
Jego bratanek Henry Frayne jest znanym lekkoatletą, specjalistą skoku w dal, dwukrotnym olimpijczykiem[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Bruce Frayne [online], olympedia.org [dostęp 2021-06-02] (ang.).
- ↑ a b Michael 'Bruce' FRAYNE (SA) Male b. 24 Jan 1958 [online], Australian Athletics [dostęp 2021-06-02] (ang.).
- ↑ a b Michael Bruce Frayne [online], thecgf.com.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 97, 225–226, 235–236 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
- ↑ Men Outdoor Occeanian Records [online], World Athletics [dostęp 2021-06-02] (ang.).
- ↑ 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 [online], IAAF, s. 56 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
- ↑ Bruce Frayne w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2020-06-02].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Bruce Frayne w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2020-06-02].
- Bruce Frayne [online], Track and Field Statistics [dostęp 2021-06-02] (ang.).
Do 1966 bieg odbywał się na dystansie 220 jardów (201,168 metra); Flaga obok nazwiska oznacza narodowość zwycięzcy, inną niż australijska.
|
Do 1966 bieg odbywał się na dystansie 440 jardów (402,336 metra); Flaga obok nazwiska oznacza narodowość zwycięzcy, inną niż australijska.