Brytyjski Mandat Mezopotamii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 22:28, 21 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Brytyjski Mandat Mezopotamii
الانتداب البريطاني على بلاد ما بين النهرين
1920-1932
Flaga
Godło Iraku
Flaga Godło
Hymn: تحيات الملكي
(Pozdrowienie Królewskie)
Stolica

Bagdad

Ustrój polityczny

monarchia konstytucyjna (od 1921[1])

Ostatni król

Fajsal I

Status terytorium

terytorium mandatowe

Zależne od

 Wielka Brytania

Powierzchnia
 • całkowita



  • 1920: 370 977 km²[2]
  • 1932: 438 317 km²
Liczba ludności (1920)
 • całkowita 
 • narody i grupy etniczne


2 849 282[2]
Arabowie, Kurdowie, Asyryjczycy[3]

lata istnienia

25 kwietnia 1920 - 3 października 1932[4]

Religia dominująca

islam

Terytoria zależne

Strefa neutralna między Irakiem a Arabią Saudyjską (terytorium sporne)

Terytoria autonomiczne

Kurdystan (od 1922[5])

Mapa Iraku

Brytyjski Mandat Mezopotamii – mandat kategorii A[6] nadany Wielkiej Brytanii z ramienia Ligi Narodów. Został utworzony w 1920 roku na podstawie konferencji San Remo, co spowodowało wybuch szyickiego powstania. Po jego stłumieniu Brytyjczycy osadzili na tronie Fajsala I z dynastii Haszymidów[7].

Ustrój

W 1923 roku Fajsal I ustanowił w Iraku monarchię konstytucyjną, z dwuizbowym parlamentem i rządem[8] kierowanym przez radę ministrów arabskich pod nadzorem brytyjskiego wysokiego komisarza[9].

Brytyjscy wysocy komisarze

Przypisy

  1. Krótka historia "Kraju Dwóch Rzek"
  2. a b Demografia Iraku w 1920 (ang.)
  3. [1]
  4. Irak - chronologia
  5. Irak - Kurdystan
  6. Wiesław Dobrzycki, Historia stosunków międzynarodowych w czasach nowożytnych: 1815-1945 Wydawn. Nauk. Scholar, 2002, ISBN 83-7383-003-0
  7. Irak.Historia
  8. Historia Iraku od 1921 do 2003
  9. History, British Mandate