Bujakowy Żleb
Bujakowy Żleb – żleb opadający z głównej grani Tatr Bielskich na środkową część Polanę pod Muraniem w słowackich Tatrach Bielskich. Jego orograficznie lewe zbocza tworzy grzęda zwana Bujakiem. prawe bezimienne zbocza[1]. Dolną część żlebu porasta las, od wysokości około 1450 m dno żlebu staje się umiarkowanie strome, trawiasto-kosówkowe, gdzieniegdzie w jego zboczach występują skały. Górą jest trawiaste i podchodzi pod Bujakowy Przechód. Dnem dolnej części Bujakowego Żlebu spływa Bujakowy Potok, ale bardzo ubogi w wodę. Przepływa on przez środek Polany pod Muraniem i w lesie uchodzi do Jaworowego Potoku[2].
Przez Bujakowy Żleb i Bujakowy Przechód prowadzi najłatwiejsze przejście z Doliny Jaworowej do Nowej Doliny. Od Polany pod Muraniem prowadzi wygodna ścieżka, jest to jednak zamknięty dla turystów obszar ochrony ścisłej[2].
W niektórych opracowaniach nazywany bywa Bujaczym Żlebem słow. Bujači žľab[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, czerwiec 2005, ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ a b Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 4, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-015-6.
- ↑ Grzegorz Barczyk i inni, Bedeker tatrzański, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5.