Bystra (dopływ Zakopianki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bystra
Bystra Woda
Ilustracja
Bystra powyżej Kuźnic
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Tatry Zachodnie

Potok
Długość 9,14 km
Źródło
Miejsce Wywierzysko Bystrej
Wysokość

1175 m n.p.m.

Współrzędne

49°15′17,5″N 19°58′05,0″E/49,254861 19,968056

Ujście
Recypient Zakopianka
Miejsce

Zakopane (Bilinówka)

Wysokość

802 m n.p.m.[1]

Współrzędne

49°18′13,4″N 19°57′01,6″E/49,303722 19,950444

Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego
Mapa konturowa powiatu tatrzańskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast w centrum znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Bystra (Bystra Woda[2]) – potok, prawostronny dopływ Zakopianki[3] o długości 9,14 km[4] i średnim spadku 5,6%[5].

Bystra w Zakopanem przy Bulwarach Słowackiego zimą

Potok płynie dnem Doliny Bystrej w Tatrach Zachodnich[6]. Swój początek bierze na wysokości 1175 m n.p.m. w Wywierzysku Bystrej. Pod Kalacką Turnią na wysokości 1168 m uchodzi do niego woda z drugiego Wywierzyska Bystrej. Obydwa odwadniają masyw Giewontu. W odcinku górnym koryto potoku ma szerokość do 1 m, ilość płynącej nim wody jest niewielka. Potok zasilany jest tutaj źródłami o niewielkiej wydajności i wysiękami na dnie doliny wypełnionym osadami morenowymi. Średni przepływ wody poniżej wywierzysk wynosi około 500 l/s, a wyżłobione w osadach akumulacyjnych koryto rozszerza swoją szerokość do 2 m. Potok nadal zasilany jest licznymi źródłami i wysiękami morenowymi. Pod Myślenickimi Turniami na wysokości 1150 m uchodzi do niego woda z Goryczkowego Wywierzyska, a poniżej wywierzyska koryto dzieli się na kilka ramion. We wszystkich wywierzyskach temperatura wody jest stała i wynosi 4–4,5 °C. Poniżej wylotu Doliny Kasprowej z moreny wypływa gęsta sieć zasilających go cieków[5].

Bystrą zasila szereg strumieni wypływających z wachlarzowato ułożonych dolin, w które rozwija się Dolina Bystrej. Są to potoki: Kondratowy, Goryczkowy razem ze Świńskim Potokiem oraz Kasprowy Potok. Poniżej połączenia dopływów Bystra wpływa na teren Kuźnic, gdzie wpada do niej potok Jaworzynka wypływający z Jaworzynki. Objętość płynącej wody jest zmienna i zależna od zasilania opadami. Średnio na wysokości mostu w Kuźnicach przepływa około 500 l/s. Po opuszczeniu Kuźnic łożysko Bystrej przegradza tama, tworząca spory zbiornik. Tama daje początek sztucznej przykopie – Foluszowemu Potokowi – i dalszemu biegowi Bystrej, która od tego miejsca ma uregulowany nurt[7]. Po opuszczeniu Tatr Bystra płynie przez Zakopane wzdłuż ulic Chałubińskiego i Sienkiewicza, a następnie na osiedlu Kamieniec na wysokości 802 m n.p.m. łączy się z Cichą Wodą, dając początek Zakopiance.

Przy Bystrej prowadzą szlaki turystyczne:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bystra na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej [online], Główny Geodeta Kraju [dostęp 2017-07-14].
  2. Bystra na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej (wynik wyszukiwania) [online], Główny Geodeta Kraju, za: Mapa topograficzna w skali 1:10 000; Geografia regionalna Polski, Jerzy Kondracki (1998); Protokół z posiedzenia KNMiOF w dniach 14–15 marca 2005 [dostęp 2017-07-14].
  3. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 28, ISBN 83-239-9607-5.
  4. Bystra na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania) [online], Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej [dostęp 2017-07-14].
  5. a b Krystyna Wit-Jóźwik, Hydrografia Tatr Zachodnich. Objaśnienia do mapy hydrograficznej „Tatry Zachodnie”'' 1:50 000, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii, 1960.
  6. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  7. Grzegorz Barczyk, Potoki tatrzańskie, Zakopane: Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2008, ISBN 978-83-60556-37-5.