Carlos Barral Agesta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carlos Barral Agesta
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1928
Barcelona

Data i miejsce śmierci

12 grudnia 1989
Barcelona

Zawód, zajęcie

polityk, pisarz, poeta, wydawca

Alma Mater

Uniwersytet Barceloński

Stanowisko

senator (1982–1989), poseł do Parlamentu Europejskiego II kadencji (1986–1987)

Partia

Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż św. Jerzego

Carlos Barral Agesta (ur. 2 czerwca 1928 w Barcelonie, zm. 12 grudnia 1989 tamże) – kataloński i hiszpański polityk, pisarz, poeta oraz wydawca, senator, od 1986 do 1987 eurodeputowany II kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny z klasy średniej, jego ojciec był współwłaścicielem wydawnictwa Seix y Barral i zmarł w 1936 roku. Ukończył liceum jezuickie i w 1950 prawo na Uniwersytecie Barcelońskim, podczas nauki zetknął się bliżej ze światopoglądem lewicowym. Od 1950 współprowadził wydawnictwo Seix y Barral, wydając z sukcesami literaturę hiszpańską i latynoamerykańską, przyczyniając się do zainteresowania twórcami z Ameryki Południowej. Ze względów politycznych musiał zrezygnować z tej funkcji i wyjechać do Meksyku. Po zamknięciu pierwszego wydawnictwa od lat 70. kierował Barral Editores. Zainicjował także powstanie nagród literackich Premio Barral, Prix Formentor i Prix International. Jednocześnie od początku lat 50. publikował swoje książki i tomiki poezji[1], spośród których najbardziej znane były Metropolitano, 19 historias de mi guerra civil (1957) i Lecciones de cosas (1986), a także trzytomowe wspomnienia. Należał do grupy literackiej określanej jako Generación del 50[2].

W 1977 zaangażował się w działalność polityczną w ramach Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej. W latach 1982–1989 zasiadał w Senacie II i III kadencji[3]. Od 1 stycznia 1986 do 5 lipca 1987 był posłem do Parlamentu Europejskiego w ramach delegacji krajowej. Przystąpił do frakcji socjalistycznej, należał m.in. w Komisji ds. Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Ochrony Konsumentów[4]. Zmarł kilka tygodni po zakończeniu senackiej kadencji.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Od 1954 był żonaty z Yvonne Hortet (zm. 2015), mieli pięcioro dzieci. Jego pamięci poświęcono Museu Casa Barral w Calafell[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 1983 otrzymał Krzyż św. Jerzego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Poemas de Carlos Barral. poesiapoemas.com. [dostęp 2021-03-15]. (hiszp.).
  2. Carlos Barral. biografiasyvidas.com. [dostęp 2021-03-15]. (hiszp.).
  3. Profil na stronie Senatu. senado.es. [dostęp 2021-03-15]. (hiszp.).
  4. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. europarl.europa.eu. [dostęp 2021-03-15].
  5. Museu Casa Barral. calafell.cat. [dostęp 2021-03-15]. (kat.).