Chang’e
| bogini Księżyca | |
 Chang’e wzlatująca na Księżyc według ilustracji E.T.C. Wernera do Myths and Legends of China, 1922 | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Mąż | |
Chang’e (chiń. 嫦娥; pinyin Cháng’é) – w mitologii chińskiej bogini Księżyca. Pierwotnie nosiła imię Heng’e (姮娥), które zmieniono w II wieku z powodu obecności pierwszego znaku w imieniu cesarza, przez co uległ on tabuizacji[1].
Według chińskich wierzeń była żoną łucznika Houyi. Pewnego dnia Houyi otrzymał w darze od bogini Xiwangmu ziele nieśmiertelności. Podczas nieobecności męża Chang’e zjadła je, na skutek czego stała się nieśmiertelna i wzniosła się na Księżyc, gdzie żyje w Pałacu Rozległego Zimna (Guanghangong, 广寒宫). Houyi bezskutecznie próbował dogonić żonę.
Chang’e przedstawiana jest w ikonografii jako wytworna dama. Często przedstawia się ją w towarzystwie zająca, który wedle chińskich wierzeń mieszka na Księżycu, gdzie wyrabia z ziół lekarstwo dające nieśmiertelność. Cześć Chang’e oddaje się podczas Święta Środka Jesieni.
Imieniem bogini nazwano chiński program eksploracji Księżyca.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tony Allan, Charles Phillips: Ancient China's Myths and Beliefs. New York: Rosen Publishing, 2012, s. 80. ISBN 978-1-4488-5991-7.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wolfram Eberhard: Symbole chińskie. Słownik. Kraków: Wydawnictwo Universitas, 2007. ISBN 978-83-242-0766-4.