Chatrel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chatrel – podatek na rzecz rządu emigracyjnego płacony przez członków diaspory tybetańskiej.

Składa się z dwóch części. Pierwsza, tzw. podatek wolnościowy, ma bardzo zróżnicowaną wysokość i wynosi od 12 INR (dzieci w wieku 6-14 lat), poprzez 48 INR (Tybetańczycy mieszkający w Indiach, Nepalu i Bhutanie, mający ponad 15 lat), do 36 $ rocznie. Jego znaczenie dla budżetu nie jest zbyt duże - ma on przede wszystkim uprawomocniać administrację CTA[1]. Druga część chatrelu to dobrowolny podatek dochodowy - 4 % od pensji netto lub 2 % od pensji brutto. W przypadku prowadzenia własnej działalności gospodarczej nalicza się około 0,15 % podatku od przychodu netto[a].

Opłacanie wymienionych świadczeń jest, według Karty Tybetańczyków na Uchodźstwie, obowiązkowe. Wydanie Zielonej Książeczki (uchodźczego dokumentu uprawniającego m.in. do brania udziału w wyborach) uzależnia się od wywiązywania się Tybetańczyka z tej konieczności[2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. stan na 7 stycznia 2008

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Natalia Bloch: Urodzeni uchodźcy: tożsamość pokolenia młodych Tybetańczyków w Indiach. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2011, s. 143. ISBN 978-83-229-3217-9.
  2. Natalia Bloch: Urodzeni uchodźcy: tożsamość pokolenia młodych Tybetańczyków w Indiach. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2011, s. 144. ISBN 978-83-229-3217-9.