Ciężka Baszta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok od południowej strony

Ciężka Baszta (niem. Verborgene Bastei, słow. Česká bašta, węg. Cseh-tavi-bástya[1], ok. 2035 m) – wybitna turnia we wschodniej grani Niżnich Rysów w Tatrach Słowackich. Znajduje się w południowo-wschodniej grani Ciężkiej Turni między Ciężką Szczerbiną a Pośrednim Ciężkim Przechodem. Na północny wschód opada urwiskiem do Ciężkiego Koryta, na południowy zachód ścianą na piargi Ciężkiego Tarasu. Ściana ma wysokość 180 m. Z prawej strony (patrząc od dołu) ograniczona jest żlebkiem opadającym z Pośredniego Ciężkiego Przechodu. Lewe ograniczenie tworzy wielki żleb opadający z Wyżniego Ciężkiego Przechodu oraz jego odgałęzienie – rynna Ciężkiej Szczerbiny[2].

Autorem nazwy turni jest Władysław Cywiński[2].

Ciężka Baszta to już obiekt typowo dla taterników, gdyż najłatwiejsza droga wspinaczkowa to III w skali tatrzańskiej. Pierwszy raz jej granią przeszli taternicy w 1929 r. Ściana południowa długo nie wzbudzała ich zainteresowania, gdyż znacznie atrakcyjniejsza jest jej sąsiadka po przeciwnej stronie doliny – Galeria Gankowa. Południową ścianę Ciężkiej Baszty zdobyto dopiero w 1999 r.[2]

Widok z Doliny Białej Wody

Drogi wspinaczkowe[edytuj | edytuj kod]

  1. Południowo-wschodnią granią; III w skali tatrzańskiej, czas przejścia 3 godz.)[2]
  2. Prawym filarem południowej ściany; IV, 2 miejsca V-, odcinek V+, 3 godz.
  3. Lewą częścią południowej ściany; V, 3 godz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. a b c d Władysław Cywiński, Rysy. Przewodnik szczegółowy, tom 9, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2001, ISBN 83-7104-027-X