Cmentarz ewangelicki w Węglewskich Holendrach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz ewangelicki w Węglewskich Holendrach
Państwo

 Polska

Miejscowość

Węglewskie Holendry

Wyznanie

ewangelicko-augsburskie

Stan cmentarza

nieczynny

Data otwarcia

1. połowa XIX w.

Data ostatniego pochówku

przed 1945

Zarządca

Parafia Ewangelicko-Augsburska w Koninie

Położenie na mapie gminy Golina
Mapa konturowa gminy Golina, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz ewangelicki w Węglewskich Holendrach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz ewangelicki w Węglewskich Holendrach”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz ewangelicki w Węglewskich Holendrach”
Położenie na mapie powiatu konińskiego
Mapa konturowa powiatu konińskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz ewangelicki w Węglewskich Holendrach”
Ziemia52°13′13,1509″N 18°08′30,2410″E/52,220320 18,141734

Cmentarz ewangelicki w Węglewskich Holendrach – nieczynny cmentarz ewangelicko-augsburski (parafia w Koninie) zlokalizowany we wsi Węglewskie Holendry (powiat koniński, województwo wielkopolskie)[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Nekropolia leży na piaszczystej wydmie, w lesie, pośród rozlewisk Warty. Ma powierzchnię 0,47 ha. Powstał w pierwszej połowie XIX wieku (sama wieś została założona w 1767) i służył zarówno Węglewskim, jak i nieistniejącym już Sławskim Holendrom[1].

Nagrobki[edytuj | edytuj kod]

Najstarszy nagrobek jest datowany na rok 1868 (Christian Henning, ur. 1810). Na cmentarzu dominują betonowe pomniki z końca XIX wieku i z lat 20. XX wieku. Część wykonana jest z lastriko – głównie te z czasów bezpośrednio przez i z okresu II wojny światowej. Najciekawszą formą charakteryzują się groby:

  • Friedrike Müncha (kamień polny, gotyckie napisy),
  • Anny Hedwig Steinke (ur. 1915, zm. w Warszawie w 1942),
  • Wilhelmine Fierle (zm. 1934),
  • nauczyciela Bachmanna,
  • Adeli i Ottona Milbradt (właścicieli terenu, na którym położony jest cmentarz),
  • Elli Penno i jej pięciorga dzieci[1].

Do lat 60. XX wieku na terenie nekropolii stała kaplica cmentarna[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Urszula Karolczak, Damian Kruczkowski, Joanna Fukowska, Radosław Grzelak, Lila Vogt, Przywracamy pamięć o Olędrach w dolinie Warty, Wielkopolksie Stowarzyszenie na Rzecz Ratowania Pamięci Frydchof, Konin, 2018, s. 7