Cmentarz kościelny w Racławicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz kościelny
w Racławicach
Obiekt zabytkowy nr rej. A-506 z 19.06.1991
Ilustracja
Widok na cmentarz kościelny, dzwonnicę
i kościół parafialny od strony ul. Rudnickiej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Racławice

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

katolicyzm

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

ok. 0,35 ha

Data otwarcia

k. XIII w./XIV w.

Data ostatniego pochówku

1915 r.

Zarządca

parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika
w Racławicach

Położenie na mapie gminy Nisko
Mapa konturowa gminy Nisko, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz kościelnyw Racławicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz kościelnyw Racławicach”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz kościelnyw Racławicach”
Położenie na mapie powiatu niżańskiego
Mapa konturowa powiatu niżańskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz kościelnyw Racławicach”
Ziemia50°30′47,718″N 22°10′00,196″E/50,513255 22,166721

Cmentarz kościelny w Racławicach – najstarsza nekropolia powiatu niżańskiego wpisana do rejestru zabytków[1] znajdująca się przy kościele św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Usytuowana jest na obrzeżu terasy Sanu przy ul. Rudnickiej w pobliżu drogi krajowej nr 77.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz kościelny powstał w końcu XIII wieku[2] bądź w XIV wieku[1] przy ówczesnej drewnianej świątyni parafialnej. Był czynny do początku XIX wieku, kiedy to zgodnie z dekretem cesarza Józefa II Habsburga z 11 grudnia 1783 r.[3] założono nowy cmentarz parafialny we wschodniej części Racławic. Pojedynczych pochówków dokonywano jeszcze w początkowych latach I wojny światowej.

Nekropolia została założona na planie pięcioboku. Kształt cmentarza wyznacza starodrzew złożony z lip i od strony północno-wschodniej fasada kościoła św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Ogrodzenie terenu składa się z podmurówki i słupów wyłożonych czerwonym piaskowcem oraz przęseł wykonanych z elementów kutych z żelaza. W linii ogrodzenia znajduje się czworoboczna murowana dzwonnica z 1911 r. ozdobiona lizenami i boniowaniem z czerwonego piaskowca.

Teren nekropolii służy obecnie jako ogród przykościelny. Zachował się jeden grób z 1915 r. ze współczesnym kamieniem nagrobnym i inskrypcją.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2009-07-04].
  2. Marek Florek, Zabytkowe cmentarze i mogiły w Polsce. Województwo tarnobrzeskie, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Narodowa Instytucja Kultury, Warszawa 1995, s. 122.
  3. Dekret dotyczył likwidacji istniejących już cmentarzy przykościelnych i lokacji nowych nekropolii poza terenami zamieszkałymi.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Florek, Zabytkowe cmentarze i mogiły w Polsce. Województwo tarnobrzeskie, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Narodowa Instytucja Kultury, Warszawa 1995, ISBN 83-85548-37-8.
  • Ks. Tomasz Moskal, Zarys dziejów parafii Racławice, maszynopis.