Cyriopagopus albostriatum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cyriopagopus albostriatum
(Simon, 1886)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Rodzina

ptasznikowate

Rodzaj

Cyriopagopus

Gatunek

Cyriopagopus albostriatum

Synonimy
  • Haplopelma albostriatum Simon, 1886

Cyriopagopus albostriatum – duży pająk z rodziny ptaszników. Charakterystyczną cechą tego pająka są kremowo-białe pasy biegnące wzdłuż odnóży, które sprawiają wrażenie szkieletu.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek opisany w roku 1886 przez Simon'a pod nazwą Haplopelma albostriatum. W 2015 roku A. M. Smith i M. A. Jacobi opublikowali wyniki badań nad materiałem typowym rodzaju Haplopelma. Zgodnie z nimi nazwa ta jest młodszym synonimem rodzaju Cyriopagopus. W związku gatunek został przeniesiony pod nazwę Cyriopagopus albostriatum[1]. Nazwa gatunkowa pochodzi od Greckich słów: albo - biały; striatus - linie/pasy (nawiązuje więc do jego wyglądu).

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Młode osobniki są ciemno-szare, w trakcie wzrostu nabierają charakterystycznego ubarwienia - pojawiają się kremowo-białe pasy na ich odnóżach. Ubarwienie dorosłego osobnika jest ciemno-szare, czarne lub nawet brązowe. Pająk ten dorasta do około 6 cm ciała - wraz z odnóżami może osiągnąć jednak 13-14 cm.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Na wolności zamieszkuje lasy deszczowe Kambodży, Tajlandii oraz Birmy.

Zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Jest to ptasznik bardzo agresywny (defensywny), posiada dość silny jad. W hodowli chętnie przyjmuje różnego rodzaju pokarm (owady, oseski mysie). Po ukąszeniu mogą wystąpić bóle i zawroty głowy oraz osłabienia. C. albostriatum nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka. Jest ptasznikiem podziemnym, kopie nory, w których przeważnie przebywa. W terrarium czyni to zazwyczaj przy jego ściankach. Rozmnażanie jest dość trudne, ponieważ samica bardzo często jest agresywna dla samca.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  • W niektórych krajach ten gatunek uważany jest za przysmak (m.in. w Kambodży).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A. M. Smith, M. A. Jacobi. Revision of the genus Phormingochilus (Araneae, Theraphosidae, Ornithoctoninae) with the description of three new species from Sulawesi and Sarawak and notes on the placement of the genera Cyriopagopus, Lampropelma and Omothymus. „Journal of the British Tarantula Society”. 30 (3), s. 26-51, 2015.