Czarnogórski gończy górski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czarnogórski gończy górski
ilustracja
Inne nazwy

Crnogorski planinski gonič,
Montenegrin Mountain Hound,
Jugosłowiański gończy górski,
Jugoslavenski Planinski Gonic,
Yugoslavian Mountain Hound

Kraj pochodzenia

Czarnogóra[1]

Wymiary
Wysokość

46-56 cm

Masa

20-25 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa VI, Sekcja 1,
nr wzorca 279

Czarnogórski gończy górski (czarnogórski Crnogorski planinski gonič) – rasa psa, należąca do grupy psów gończych i posokowców, zaklasyfikowana do sekcji psów gończych. Podlega próbom pracy[1].

Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]

Rasa powstała w XVIII wieku. Prawdopodobnie wywodzi się od psów przywiezionych nad Adriatyk przez Fenicjan.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Ciało muskularne, ze stosunkowo długim tułowiem, dzięki czemu pies wydaje się prostokątny. Nogi mocne, stosunkowo krótkie. Ogon długi, zwężający się. Głowa jest szeroka, z mocnym pyskiem i długimi, zwisającymi uszami o zaokrąglonych końcach.

Sierść zewnętrzna jest gładka, szorstka i przylegająca, natomiast podszerstek jest bardzo gęsty.

Umaszczenie czarne podpalane, przejścia wyraźnie widoczne.

Zachowanie i charakter[edytuj | edytuj kod]

Aktywny i przyjazny.

Użytkowość[edytuj | edytuj kod]

Wspaniały pies myśliwski. Ma świetny węch i donośny głos. Dzięki odpowiedniej sierści nadaje się do polowań w górach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 275.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • David Alderton "Psy", Wiedza i życie, Warszawa 2006
  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.