Czenla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czenla – państwo Khmerów[1] w VII i VIII wieku poprzedzające Angkor (802 do 1432 r.), następca Funanu. W roku 549, wykorzystując osłabienie wewnętrzne królestwa Funan, dodatkowo pogłębione przez katastroficzną powódź, władca Czenli Bhawawarman podporządkowuje sobie cały Funan, a następnie niemal cały Półwysep Malajski. Następcy Bhawawarmana ugruntowali swoją władzę wzmacniając rolę religii hinduistycznej. W wyniku późniejszych konfliktów pomiędzy arystokratycznymi rodami doszło w roku 706 do rozpadu Czenli na dwa państwa Czenlę Wodną lub Dolną, położoną w dolnym biegu Mekongu i Czenlę Lądową lub Górną, w północno-zachodniej Kambodży. Pod koniec VIII wieku Czenlę podbijają Jawajczycy. Na przełomie VIII i IX w. kraj zostaje wyzwolony dając początek królestwu Angkoru.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Najnowsze badania archeologiczne i historyczne wskazują na ciągłość kulturową, ekonomiczną i ideologiczną wczesnych państw dolnego biegu Mekongu, począwszy od I tys. p.n.e., z późniejszymi państwami khmerskimi, aż do czaśów współczesnych. Miriam T. Stark, From Funan to Angkor: Collapse and Regeneration in Ancient Cambodia. In After Collapse: The Regeneration of Complex Societies, edited by G. M. Schwartz and J. J. Nichols, pp. 144-167. University of Arizona Press, Tucson, 2006

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Praca zbiorowa: Wielka Historia Świata - Cywilizacje Azji - Dolina Indusu - Indie - Kambodża. T. 5. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2005, s. 291-292. ISBN 83-7425-030-5.