Czerwonka Wielka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czerwonka Wielka
Duża Czerwonka
ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Pojezierze Olsztyńskie

Wysokość lustra

131,0 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

25,0-27,6 ha

Głębokość
• średnia
• maksymalna


9,4[1] m
23,3[1] m

Objętość

2583,8 tys. m³

Położenie na mapie gminy Purda
Mapa konturowa gminy Purda, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Czerwonka Wielka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Czerwonka Wielka”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Czerwonka Wielka”
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego
Mapa konturowa powiatu olsztyńskiego, blisko centrum na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Czerwonka Wielka”
Ziemia53°38′46″N 20°38′00″E/53,646111 20,633333

Czerwonka Wielkajezioro w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. olsztyńskim, w gminie Purda, między wsiami: Nowa Wieś i Łajs, leżące na terenie Pojezierza Olsztyńskiego[2].

Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Czerwonka Wielka[3]. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro to występuje pod nazwą Duża Czerwonka[4][5].

Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 25,0 ha[4] do 27,6 ha[1]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 131,0 m n.p.m.[1] Średnia głębokość jeziora wynosi 9,4 m[1], natomiast głębokość maksymalna 23,3 m[1].

Ze względu na duże walory przyrodnicze jeziora te na mocy Rozporządzenia nr 54 Wojewody Olsztyńskiego z dnia 16 czerwca 1998 ustanowiono użytkiem ekologicznym. Obowiązuje tu zakaz niszczenia roślinności, budowania kładek i pomostów, zmiany stosunków wodnych i naruszania linii brzegowej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 390. ISBN 83-232-1732-7.
  2. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 100. ISBN 83-01-12479-2.
  3. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 51, ISBN 83-239-9607-5.
  4. a b Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 390. ISBN 83-232-1732-7.
  5. Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2009-11-18].