Dłusko (jezioro w powiecie łobeskim)
53°28′56″N 15°29′43″E/53,482222 15,495278_-_panoramio.jpg)
| |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
113,8 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
49,65 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Hydrologia | |
| Rzeki wypływające | |
Położenie na mapie gminy Węgorzyno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu łobeskiego  | |
| 53°28′56″N 15°29′43″E/53,482222 15,495278
| |
Dłusko – jezioro na Pojezierzu Ińskim, położone w woj. zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Węgorzyno. Powierzchnia zwierciadła wody wynosi 49,65 ha[1].
Dłusko posiada wydłużony kształt o długości ok. 3 km, a szerokości do ok. 0,3 km. Przez środkową część jeziora przeprowadzono nasyp niemieckiej autostrady (zob. Berlinka), nigdy nie dokończonej. Podzieliła ona jezioro na dwie części: większą południową oraz mniejszą północną.
Jezioro w całości znajduje się w Ińskim Parku Krajobrazowym, dokładnie w jego północnej części. Na południowy zachód od Dłuska wytyczono rezerwat przyrody Głowacz, a jego południowo-zachodni i wschodni brzeg jest granicą rezerwatu przyrody Źródliskowe Zbocza.
Od Dłuska bierze początek rzeka Ukleja, która wypływa przy północno-zachodnim krańcu jeziora i płynie na północny zachód w kierunku jeziora Woświn[2]. Nad północnym brzegiem jeziora leży wieś Dłusko.
Administratorem wód jeziora jest Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie. Utworzył on obwód rybacki obejmujący wody Dłuska wraz z odcinkiem rzeki Uklei od wypływu do jeziora Woświn – z wyłączeniem wód obiektu stawowego zlokalizowanego w rejonie miejscowości Dłusko[3].
Południowy brzeg jeziora stanowi granicę między gminą Węgorzyno a gminą Ińsko.
W 1955 roku zmieniono urzędowo niemiecką nazwę jeziora – Dolgen-See, na polską nazwę – Dołsko[4]. W 2006 roku Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych w wykazie hydronimów przedstawiła nazwę Dłusko[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NB-2 Wody powierzchniowe przeznaczone do bytowania ryb karpiowatych w warunkach naturalnych oraz umożliwiające migrację ryb. Szczecin: Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie.
- ↑ Arkusz N-33-91-D. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2009-10-30].
- ↑ Załącznik do Rozporządzenia Nr 7/2006 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Szczecinie z dnia 13 grudnia 2006 (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2006 r. Nr 121, poz. 2528)
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 118, poz. 1571, s. 1900
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 61, ISBN 83-239-9607-5.