Daktylospora pasożytnicza
 Czarne owocniki daktylospory pasożytniczej na plesze porostu | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
daktylospora pasożytnicza |
| Nazwa systematyczna | |
| (Flörke) Ertz & Diederich Bryologist 121(3): 399 (2018) | |
Daktylospora pasożytnicza (Sclerococcum parasiticum (Flörke) Ertz & Diederich) – gatunek grzybów należący do monotypowego rzędu Sclerococcales. Grzyb naporostowy[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sclerococcaceae, Sclerococcales, Sclerococcomycetidae, Eurotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[2].
Po raz pierwszy opisał go w 1819 r. Heinrich Gustav Flörke nadając mu nazwę Lecidea parasitica[2]. W 2018 r. Damien Ertz i Paul Diederich przenieśli go do rodzaju Sclerococcum[2].
- Buellia parasitica (Flörke) Th. Fr. 1861
- Dactylospora parasitica (Flörke) Arnold 1887
- Lecidea parasitica Flörke 1819
- Lecidea punctata var. parasitica (Flörke) Rabenh. 1845
- Leciographa parasitica (Flörke) H. Olivier 1906[3].
Polska nazwa według W. Fałtynowicza[1]. Jest niespójna z aktualną nazwą naukową, gdyż podał ją dla synonimu Dactylospora parasitica[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Czarne, spłaszczone, siedzące apotecjum, mniej więcej okrągłe, o średnicy 0,3–0,8 mm, z cienkim wystającym, czerwonawo-brązowym na przekroju brzegiem o grubości 25–50 µm[4].
- Cechy mikroskopowe.
Komórki ekscypulum ułożone w niewyraźne promieniste rzędy, złożone z niemal kulistych lub elipsoidalnych komórek o średnicy do 10 µm. Hymenium szkliste, o wysokości 50–65 µm. Parafizy septowane, o szerokości ok. 2 µm, tylko w górnej części czasami z odgałęzieniami, z końcówkami powiększonymi do 5 µm, ciemnoczerwono-brązowo pigmentowanymi. Hypotecjum czerwonawo-brązowe lub blade z pigmentowanymi plamami, złożone z krótkokomórkowych, przeplatanych strzępek o długości 30-60 µm. Worki szeroko cylindryczne lub maczugowate, 40–55 × 8–12 µm, 8-zarodnikowe. Askospory w stanie dojrzałym brązowe, przeważnie 3-przegrodowe, ale czasami 1- lub 2-przegrodowe, często lekko zwężone na przegrodach, 9–15 × 3,5–5 µm. Anamorfa nieznana[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Podano stanowiska Sclerococcum parasiticum w Ameryce Północnej, Europie i Azji, najwięcej w Europie[5]. Jest pasożytem porostów. W Polsce podano występowanie na plesze takich gatunków jak: Violella fucata, Ochrolechia turneri, Lepra albescens, Pertusaria pertusa[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Wiesław Fałtynowicz, Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski, Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003, ISBN 83-89648-06-7.
- ↑ a b c d Index Fungorum (wyszukiwarka) [online] [dostęp 2023-01-25] (ang.).
- ↑ Species Fungorum (wyszukiwarka) [online] [dostęp 2023-01-25] (ang.).
- ↑ a b Dactylospora parasitica (Flörke ex Sprengel) Zopf [online], Consortium of North American Lichen Herbaria [dostęp 2023-01-25].
- ↑ Miejsca występowania Sclerococcum parasiticum na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-01-25].