Danny Califf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Danny Califf
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Daniel Benjamin Califf

Data i miejsce urodzenia

17 marca 1980
Montclair

Wzrost

185 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

CD Chivas USA

Numer w klubie

23

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–2000 Maryland Terrapins
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2000–2004 Los Angeles Galaxy 103 (5)
2005 San Jose Earthquakes 20 (2)
2006–2008 Aalborg BK 69 (1)
2008–2010 FC Midtjylland 31 (1)
2010–2012 Philadelphia Union 65 (1)
2012– CD Chivas USA 9 (0)
W sumie: 297 (10)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002–2009  Stany Zjednoczone 23 (1)
  1. Aktualne na: 25 lipca 2012. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 25 lipca 2012.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
srebro Południowa Afryka 2009
Strona internetowa

Daniel „Danny” Benjamin Califf (ur. 17 marca 1980 w Montclair) – piłkarz amerykański grający na pozycji środkowego obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Califf rozpoczął w drużynie Canyon Classic, którą prowadził jego ojciec. Następnie był członkiem drużyny uniwersyteckiej University of Maryland, College Park o nazwie Maryland Terrapins, w której grał w latach 1998–2000. W 2000 roku podpisał kontrakt z Project-40 i 2000 roku wziął udział w drafcie Major League Soccer. Z numerem 6. został wybrany przez zespół Los Angeles Galaxy. Jako debiutant wystąpił w 18 meczach w swoim pierwszym sezonie w MLS, z czego w 16 grał jako zawodnik pierwszej jedenastki. W 2001 roku osiągnął z Galaxy swój pierwszy sukces w karierze, gdy wygrał finał US Open Cup (2:1 w finale z New England Revolution). Z kolei w 2002 roku drużyna z Los Angeles zwyciężyła 1:0 w finale MLS Cup, zostając tym samym mistrzem ligi. W Galaxy Califf występował do końca 2004 roku i rozegrał dla tego klubu łącznie 103 spotkania, w których strzelił 5 goli.

W 2005 roku Califf został zawodnikiem San Jose Earthquakes. 26 maja 2005 roku zadebiutował w nim w wygranym 1:0 meczu Major League Soccer z Colorado Rapids. Za sezon 2005 został po raz pierwszy w karierze wybrany do MLS Best XI, czyli do Jedenastki Sezonu ligi MLS.

Po sezonie spędzonym w Earthquakes Califf odszedł do duńskiego Aalborga BK. 12 marca 2006 zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze duńskiej w zremisowanym 2:2 domowym spotkaniu z AC Horsens. W Aalborgu stał się podstawowym zawodnikiem. W sezonie 2006/2007 zajął z nim 3. miejsce w lidze. W sezonie 2007/2008 wywalczył z Aalborgiem mistrzostwo Danii, a także wystąpił w fazie grupowej Pucharu UEFA.

Latem 2008 roku Califf przeszedł na zasadzie wolnego transferu do FC Midtjylland i 20 lipca rozegrał dla niego swoje pierwsze spotkanie, wygrane 2:1 z Aalborgiem. Na koniec sezonu 2008/2009 zajął z Midtjylland 4. miejsce w Superligaen.

Na początku 2010 roku Califf odszedł do Philadelphii Union. Został on mianowany kapitanem tego zespołu. Grał tam przez 2,5 sezonu. W trakcie sezonu 2012 przeniósł się do innego klubu grającego w MLS, CD Chivas USA.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2000 Los Angeles Galaxy Stany Zjednoczone  Major League Soccer 18 1
2001 Los Angeles Galaxy Stany Zjednoczone  Major League Soccer 24 3
2002 Los Angeles Galaxy Stany Zjednoczone  Major League Soccer 25 1
2003 Los Angeles Galaxy Stany Zjednoczone  Major League Soccer 23 0
2004 Los Angeles Galaxy Stany Zjednoczone  Major League Soccer 13 0
2005 San Jose Earthquakes Stany Zjednoczone  Major League Soccer 20 2
2005/06 Aalborg BK Dania  Superligaen 9 0
2006/07 Aalborg BK Dania  Superligaen 30 1
2007/08 Aalborg BK Dania  Superligaen 30 0
2008/09 FC Midtjylland Dania  Superligaen 26 1
2009/10 FC Midtjylland Dania  Superligaen 5 0
2010 Philadelphia Union Stany Zjednoczone  Major League Soccer 28 0
2011 Philadelphia Union Stany Zjednoczone  Major League Soccer 33 1
2012 Philadelphia Union Stany Zjednoczone  Major League Soccer 4 0
2012 CD Chivas USA Stany Zjednoczone  Major League Soccer

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Califf występował w młodzieżowych reprezentacjach Stanów Zjednoczonych na różnych szczeblach wiekowych. W 1997 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata U-17, w 1999 roku na młodzieżowych Mistrzostwach Świata, a w 2000 roku na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney.

W dorosłej reprezentacji Stanów Zjednoczonych Califf zadebiutował 19 stycznia 2002 roku w wygranym 2:1 meczu Złotego Pucharu CONCACAF 2002 z Koreą Południową. Oprócz tego turnieju zaliczył także występy w Złotym Pucharze CONCACAF 2003, Pucharze Konfederacji 2003 i Copa América 2007. W 2009 roku selekcjoner Bob Bradley powołał go na Puchar Konfederacji 2009.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]