Dariusz Magier
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 marca 1971 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
historyk, archiwista |
| Narodowość |
Polska |
| Tytuł naukowy |
dr hab., profesor |
| Alma Mater |
UMCS Lublin |
| Uczelnia |
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach |
| Stanowisko |
profesor uczelniany, dyrektor Instytutu Historii |
| Odznaczenia | |
 
| |
| Strona internetowa | |
Dariusz Magier (ur. 21 marca 1971 r. w Białej Podlaskiej) – polski historyk i archiwista specjalizujący się w historii najnowszej i archiwistyce.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Radzyniu Podlaskim (1990) i pięcioletnich studiów historycznych, specjalność archiwalna, na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, które ukończył w 1995 r. Stopień doktora nauk humanistycznych uzyskał w 1999 r. na podstawie dysertacji zatytułowanej Szkolnictwo w powiecie radzyńskim w latach 1944–1961, napisanej pod opieką prof. dr hab. Krystyny Wróbel Lipowej. Stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii uzyskał na Wydziale Humanistycznym UMCS w 2013 r. na podstawie cyklu publikacji poświęconych systemowi biurokratyczno-dokumentacyjnemu Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[potrzebny przypis].
W latach 1995-2016 pracował w Archiwum Państwowym w Lublinie, od 1997 r. na stanowisku kierownika Oddziału w Radzyniu Podlaskim[1]. W latach 2005–2013 zatrudniony na stanowisku adiunkta w Instytucie Historii Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. W latach 2014–2016 profesor nadzwyczajny w Państwowej Szkole Wyższej im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej. W latach 2016–2017 dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Lublinie. Od 2016 r. profesor uczelniany UPH w Siedlcach, od 2020 r. dyrektor Instytutu Historii tej uczelni[2].
Zainteresowania naukowe: archiwistyka, teoria i metodyka archiwalna, kancelaria XX wieku, dzieje biurokracji komunistycznej, historia najnowsza Podlasia.
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- System biurokratyczny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w województwie bialskopodlaskim w latach 1975-1990, Siedlce 2013.
- Alina Fedorowicz „Marta”, Na dawnych szlakach. Młody las. Opowieść prawdziwa z lat wojny. Zapiski sanitariuszki Oddziału Partyzanckiego „Zenona” (marzec – sierpień 1944), współautor opracowania Mariusz Bechta, Lublin 2014.
- Elity komunistyczne na prowincji polskiej w latach 1975-1989. Próba zdefiniowania i schemat rekrutacji, w: Elity komunistyczne w Polsce, red. M. Szumiło i M. Żukowski, Warszawa – Lublin 2015, s. 61-71.
- Political party archives: the system of recording and conveying information in local structures of the communist party in Poland ‘s Biała Podlaska province, from 1975 to 1989, "Archival Science" 18, 2018, p. 279-290.
- Archiwiści i maszyny, "Archiwa - Kancelarie - Zbiory" nr 9 (11) 2018, s. 31-48.
- Siedlecka kontrrewolucja. Narodziny oporu społecznego w świetle teleksów Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Siedlcach z lat 1976-1981 (wybór źródeł), Siedlce 2021.[3]
- O sens w archiwistyce, Lublin 2022.[4]
- O naturze zbiorów archiwalnych (z problematyką sztandarowego zbioru siedleckiego w tle), w: Archiwalia nieoczywiste, red. D. Magier, R. Borychowski, Siedlce 2023, s. 9-24.
Pełnione funkcje[edytuj | edytuj kod]
- p.o. Kierownika Archiwum Państwowego w Lublinie Oddział w Radzyniu Podlaskim 1997-2006.
- Kierownik Archiwum Państwowego w Lublinie Oddział w Radzyniu Podlaskim 2006-2016.
- Członek Centralnej Komisji Metodycznej przy Naczelnym Dyrektorze Archiwów Państwowych (kadencja 2016-2018)
- Kierownik Zakładu Archiwistyki w Instytucie Historii i Stosunków Międzynarodowych UPH w Siedlcach 2016-2019
- Dyrektor Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Lublinie 2016-2017.
- Dyrektor Instytutu Historii Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach od 2020.
- Wiceprezes Radzyńskiego Stowarzyszenia Inicjatyw Lokalnych 2004-2018
- Sekretarz Generalny Towarzystwa Nauki i Kultury "Libra" od 2011.
- Członek Stałego Sekretariatu Międzynarodowego Sympozjum Dziejów Biurokracji od 2007.
- Redaktor naczelny czasopisma "Radzyński Rocznik Humanistyczny" od 2001.
- Zastępca redaktora naczelnego czasopisma "Wschodni Rocznik Humanistyczny" od 2004 r.
- Członek redakcji czasopisma "Komunizm – system, ludzie, dokumentacja" od 2012.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (2007)
- Brązowy Krzyż Zasługi (2010)[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Historia – Archiwum Państwowe w Lublinie [online] [dostęp 2021-12-10] (pol.).
- ↑ Instytut Historii UPH w Siedlcach - Struktura Instytutu [online], ih.uph.edu.pl [dostęp 2021-12-10].
- ↑ Dariusz Magier, Siedlecka kontrrewolucja oczami komunistów: narodziny oporu społecznego w świetle teleksów Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Siedlcach z lat 1976-1981 (wybór źródeł), Siedlce: Archiwum Państwowe w Siedlcach : Wydawnictwo Naukowe UPH: Fundacja Rozwoju Badań Regionalnych Sigillum, 2021, ISBN 978-83-950869-4-6, OCLC 1262592602 [dostęp 2021-12-10].
- ↑ O sens w archiwistyce | WorldCat.org [online], www.worldcat.org [dostęp 2023-01-06] (ang.).
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 4, poz. 51
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dr hab. Dariusz Magier, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-07-03].
- Bibliografia publikacji pracowników Archiwum Państwowego w Lublinie 1918–2008, oprac. P. Dymmel i Z. Jakóbczak, Lublin 2008.
- Dariusz Magier w Polskiej Bibliografii Naukowej.
- Dariusz Magier – prywatna strona internetowa.
- Dariusz Magier – Baza Wiedzy Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach.