Dolina Środkowej Pilicy
kod: PLH100008
| |
specjalny obszar ochrony siedlisk | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Mezoregion | |
Powierzchnia | |
Położenie na mapie gminy Aleksandrów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego | |
51°13′02,280″N 19°54′46,080″E/51,217300 19,912800 |
Dolina Środkowej Pilicy (kod PLH100008) – specjalny obszar ochrony siedlisk sieci Natura 2000, zlokalizowany na terenie województwa łódzkiego[1].
Obszar obejmuje powierzchnię 3787,43 ha[1][2]
Teren składający się z trzech powiązanych ze sobą enklaw wyznaczony został w celu długotrwałego zabezpieczenia naturalnych siedlisk życia oraz populacji zagrożonych wymarciem gatunków zwierząt (z wyłączeniem ptaków)[1] takich jak: bóbr europejski Castor fiber, koza Cobitis taenia, kumak nizinny Bombina bombina, skójka gruboskorupowa Unio crassus, traszka grzebieniasta Triturus cristatus (Triturus cristatus cristatus), trzepla zielona Ophiogomphus cecilia, wydra Lutra lutra[1].
Sidliska pod ochroną[edytuj | edytuj kod]
- wydmy śródlądowe z murawami napiaskowymi (Corynephorus, Agrostis)
- starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion
- zalewane muliste brzegi rzek z roślinnością Chenopodion rubri p.p. i Bidention p.p.
- suche wrzosowiska (Calluno-Genistion, Pohlio Callunion, Calluno-Arctostaphylion)
- ciepłolubne, śródlądowe murawy napiaskowe (Koelerion glaucae)
- murawy kserotermiczne (Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis Festucion pallentis)
- górskie i niżowe murawy bliźniczkowe (Nardion – płaty bogate florystycznie)
- ziołorośla górskie (Adenostylion alliariae) i ziołorośla nadrzeczne (Convolvuletalia sepium)
- niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris)
- torfowiska przejściowe i trzęsawiska (przeważnie z roślinnością z Scheuchzerio-Caricetea)
- grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (Galio-Carpinetum, Tilio-Carpinetum)
- bory i lasy bagienne (Vaccinio uliginosi Betuletum pubescentis, Vaccinio uliginosi Pinetum, Pino mugo-Sphagnetum, Sphagno girgensohnii-Piceetum) i brzozowo-sosnowe bagienne lasy borealne
- łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albo-fragilis, Populetum albae, Alnenion glutinoso-incanae) i olsy źródliskowe
- łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe (Ficario-Ulmetum)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 3 kwietnia 2023 r. w sprawie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Dolina Środkowej Pilicy (PLH100008) (Dz.U. z 2023 r. poz. 1038)
- ↑ a b N2K PLH020050 dataforms [online], natura2000.eea.europa.eu [dostęp 2023-09-09] .