Doug Watkins

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Doug Watkins
Imię i nazwisko

Douglas Watkins

Data i miejsce urodzenia

2 marca 1934
Detroit

Data i miejsce śmierci

5 lutego 1962
Holbrook

Przyczyna śmierci

wypadek drogowy

Instrumenty

kontrabas, wiolonczela

Gatunki

jazz (bebop, hard bop)

Zawód

muzyk

Wydawnictwo

Blue Note, Prestige, Atlantic

Powiązania

Art Blakey, Horace Silver, Sonny Rollins, Hank Mobley, Lee Morgan, Red Garland, Charles Mingus, Donald Byrd, Kenny Burrell

Doug Watkins, właśc. Douglas Watkins (ur. 2 marca 1934 w Detroit, zm. 5 lutego 1962 w Holbrook[1]) – amerykański kontrabasista jazzowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W wieku 22 lat wystąpił z Sonnym Rollinsem na jego płycie Saxophone Colossus. Następnie został członkiem oryginalnego składu zespołu Arta Blakeya Jazz Messengers. Po odejściu stamtąd wraz z Horace’em Silverem występował w zespole Silvera.

W 1958 wziął udział w europejskim tournée Donalda Byrda, podczas którego nagrał dwie płyty.

Zginął w wypadku drogowym. Prowadząc samochód zasnął na kierownicą i zderzył się z nadjeżdżającą ciężarówką. Jadący z nim muzycy Roland Hanna i Bill Hardman przeżyli.

Przyjacielem Watkinsa był inny wybitny kontrabasista Paul Chambers. Byli do siebie podobni i często uważano ich za kuzynów.

Watkins nagrał tylko dwie płyty jako lider. Na drugiej z nich Soulnik gra na wiolonczeli, a na kontrabasie zastępuje go Herman Wright.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Jako lider[edytuj | edytuj kod]

Jako muzyk sesyjny[edytuj | edytuj kod]

z Pepperem Adamsem

z Gene’em Ammonsem

z Artem Blakeyem

z Tiną Brooksem

z Kennym Burrellem

z Donaldem Byrdem

z Johnem Coltrane’em

z Tommym Flanaganem

z Curtisem Fullerem

z Redem Garlandem

z Bennym Golsonem

z Wilburem Hardenem

z Thadem Jonesem

z Billem Hardmanem

z Yusefem Lateefem

z Jackie McLeanem

z Charlesem Mingusem

z Hankiem Mobleyem

z Lee Morganem

z the Prestige All Stars

z Paulem Quinichette’em

z Dizzym Reece

z Ritą Reys

z Sonnym Rollinsem

z Horace’em Silverem

z Louisem Smithem

z Idreesem Suliemanem

z Billym Taylorem

z Philem Woodsem

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Scott Yanow, Doug Watkins [online], AllMusic [dostęp 2016-10-09] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dionizy Piątkowski: Jazz. Encyklopedia muzyki popularnej. T. 1: K-Z. Poznań: Oficyna Wydawnicza Atena, 1999, s. 330-331. ISBN 83-85414-91-6.
  • Scott Yanow, Doug Watkins [online], AllMusic [dostęp 2016-10-09] (ang.).
  • Doug Watkins [online], hardbop.tripod.com [dostęp 2016-10-09] (ang.).