Dudasowski Wierch
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1038 m n.p.m. |
Położenie na mapie Pienin  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°21′25,6″N 20°12′09,3″E/49,357111 20,202583
| |
Dudasowski Wierch (1038 m) – szczyt na Pogórzu Spiskim, wznoszący się nad miejscowością Łapszanka, po orograficznie prawej stronie potoku o tej samej nazwie. Znajduje się w grzbiecie, który odbiega od Holowca (1035 m) w północno-zachodnim kierunku nad doliną Łapszanki i poprzez Dudasowski Wierch, Kuraszowski Wierch (1038 m) i Na Wierch (896 m) opada do miejscowości Łapsze Wyżne[1].
W wielu przewodnikach i mapach turystycznych, a także w opracowaniach naukowych Kuraszowski Wierch uznawany jest za najwyższy szczyt polskiej części Pogórza Spiskiego (np. tak podaje Jerzy Kondracki[2]), tymczasem wyższy jest Górków Wierch (1046 m) (mapa Podhala, Spiszu i Orawy[3]), leżący w głównym grzbiecie Magury Spiskiej. Według dokładnej mapy Geoportalu (skala 1:5 000) Dudasowski Wierch, znajdujący się w tym samym grzbiecie co Kuraszowski Wierch, nieco na południe od niego jest niemal tej samej wysokości. Geoportal dla Kuraszowskiego Wierchu podaje wysokość 1037,6 m, dla Dudasowskiego Wierchu 1037,8 m[1].
Dudasowski Wierch ma 3 wierzchołki (1038 m, 1026 m i 1021 m). Najwyższy jest północny, od strony Kuraszowskiego Wierchu. Środkowy wierzchołek Dudasowskiego Wierchu jest zwornikiem. W północno-wschodnim kierunku odchodzi od niego zalesiony grzbiet oddzielający od siebie doliny potoku Kotarne i Strzyżawkowego Potoku. Wszystkie trzy wierzchołki, podobnie, jak ich południowo-zachodnie stoki opadające do doliny Łapszanki są w dużym stopniu bezleśne, zajęte przez pola i łąki miejscowości Łapszanka. Również po południowo-wschodniej stronie Dudasowskiego Wierchu za niewielkim pasem lasu znajduje się duża polana Sikowiska[1]. Jednakże polany i pola stopniowo zarastają lasem, gdyż z powodu nieopłacalności ekonomicznej wiele pól i łąk przestaje być użytkowana.
Pod koniec 1944 r. Niemcy za pomocą przymusowo spędzonej do pracy miejscowej ludności wykonali ziemne okopy ciągnące się od Trybsza przez Łapsze Wyżne i grzbiet Kuraszowskiego Wierchu po Holowiec. W 1945 bronili się w nich przed armią radziecką kilka dni. Okopy te w niektórych miejscach zachowały się do dzisiaj (tam, gdzie nie przeszkadzały potem miejscowej ludności w uprawie pól). Ich przebieg przedstawia tablica informacyjna przy kapliczce na Przełęczy nad Łapszanką[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Geoportal. [dostęp 2010-07-15].
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Podhale. Spisz. Orawa. 1:50 000. Mapa turystyczna. Kraków: Sygnatura, 2004. ISBN 978-83-7499-004-2.
- ↑ Na podstawie tablicy informacyjnej na Przełęczy nad Łapszanką