Dumitru Kiriac-Georgescu

Dumitru Kiriac-Georgescu
Data i miejsce urodzenia	18 marca 1866 ; Bukareszt
Pochodzenie	rumuńskie
Data i miejsce śmierci	8 stycznia 1928 ; Bukareszt
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, pedagog
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dumitru Kiriac-Georgescu (ur. 18 marca 1866 w Bukareszcie, zm. 8 stycznia 1928 tamże^[1]^[2]) – rumuński kompozytor i pedagog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1880–1885 studiował w konserwatorium w Bukareszcie^[1], gdzie jego nauczycielami byli Gheorghe Brătianu i Eduard Wachmann^[2]. Dyrygował chórem w bukareszteńskim kościele Biserica Albă i był redaktorem muzycznym czasopisma „Doina”^[1]. W 1892 roku ukończył studia na wydziale prawa Uniwersytetu Bukareszteńskiego^[1]. Od 1892 do 1899 roku przebywał w Paryżu, gdzie kształcił się u Duboisa, Widora i Bourgaulta-Ducoudray w Konserwatorium Paryskim oraz u Vincenta d’Indy’ego w Schola Cantorum^[2]. Po powrocie do Rumunii wykładał od 1900 roku w konserwatorium w Bukareszcie, w 1901 roku założył i prowadził towarzystwo śpiewacze Carmen^[1]^[2]. Prowadził działalność jako folklorysta^[2], zbierał rumuńskie melodie ludowe i dokonywał ich nagrań fonograficznych^[1].

Należał do reprezentantów stylu narodowego w muzyce rumuńskiej^[1]. Największe znaczenie w jego twórczości mają utwory chóralne^[1]^[2], w których wykorzystywał autentyczne rumuńskie skale ludowe i tradycje muzyczne rumuńskiego Kościoła prawosławnego^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 88. ISBN 978-83-224-3303-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1888. ISBN 978-0-02-865528-4.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 88. ISBN 978-83-224-3303-4.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1888. ISBN 978-0-02-865528-4.

[1]

[2]