Dwór w Łyszkowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwór w Łyszkowicach
Symbol zabytku nr rej. A-617 z 11.01.1990[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Łyszkowice

Adres

32-104 Koniusza Łyszkowice 64

Typ budynku

dwór

Kondygnacje

parter

Ukończenie budowy

1923

Położenie na mapie gminy Koniusza
Mapa konturowa gminy Koniusza, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dwór w Łyszkowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dwór w Łyszkowicach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dwór w Łyszkowicach”
Położenie na mapie powiatu proszowickiego
Mapa konturowa powiatu proszowickiego, po lewej nieco na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dwór w Łyszkowicach”
Ziemia50°10′40,5″N 20°12′38,0″E/50,177917 20,210556
Strona internetowa

Dwór w Łyszkowicach – zabytkowy, murowany dwór Woźniakowskich znajdujący się w Łyszkowicach, w gminie Koniusza, w powiecie proszowickim, w województwie małopolskim.

Dwór został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W połowie XV w. właścicielem wsi był Mikołaj Stadnicki, potem jego syn też Mikołaj, następnie była to własność kościelna klasztoru Wizytek w Krakowie, oddawana w dzierżawę. W 1884 r. wieś kupiła rodzina Duninów, a na początku XX w. należała do Marcjana Ludwika Woźniakowskiego (1854–1927) herbu Prawdzic[2]. W 1923 r. Woźniakowscy przekazali dwór Żeńskiej Szkole Rolniczej a pod koniec lat 20. 65 ha. ziemi należało do spółki aukcyjnej Granum[3]. W czasie II wojny światowej budynki zostały zdewastowane przez hitlerowców. 6 czerwca 1952 r. w obiekcie otwarto Dom Pomocy Społecznej im. Adama Chmielowskiego[4].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

W latach 20. XIX wieku w majątku stał piętrowy budynek w kształcie zbliżonym do wieży i pełnił funkcje mieszkania administratora kościelnego folwarku. Po 1923 r. wybudowano murowany, parterowy budynek nakryty dachem łamanym polskim. Od frontu znajduje się czterokolumnowy ganek, a w elewacji ogrodowej ryzalit o trzech arkadowych oknach. Obiekty otoczone są zadbanym parkiem. Przed dworkiem stoi popiersie Adama Chmielowskiego, autorstwa Antoniego Hajdeckiego[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]