Dwór w Nekli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwór w Nekli
Symbol zabytku nr rej. 1445/A z 12.04.1973[1]
Ilustracja
Front dworu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Nekla

Adres

ul. Poznańska

Typ budynku

dwór

Ukończenie budowy

połowa XIX wieku

Położenie na mapie Nekli
Mapa konturowa Nekli, na dole znajduje się punkt z opisem „Dwór w Nekli”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dwór w Nekli”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dwór w Nekli”
Położenie na mapie powiatu wrzesińskiego
Mapa konturowa powiatu wrzesińskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Dwór w Nekli”
Położenie na mapie gminy Nekla
Mapa konturowa gminy Nekla, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Dwór w Nekli”
Ziemia52°22′01″N 17°24′17″E/52,366944 17,404722

Dwór w Neklizabytkowy dwór w Nekli, w powiecie wrzesińskim, w województwie wielkopolskim.

Widok dworu przed 1912

Dwór został wybudowany około 1870 r. przez rodzinę Żółtowskich herbu Ogończyk. Jest to obiekt w stylu eklektycznym, który nosi formy rozbudowanej willi włoskiej. Część środkowa, frontowa niższa, zawiera jedno wejście, z przodu którego znajduje się ganek. Pośrodku budynku niewysoka wieżyczka. Pierwotnie wszystkie okna (z wyjątkiem okien w ryzalitach frontowych) na parterze zakończone były łukiem półkolistym. Dwór służył jako obiekt mieszkalny dla rodziny Żółtowskich. Od 1945 r. w pomieszczaniach dworu powstał punkt felczerski, przemianowany w 1957 r. na ośrodek zdrowia. W 1948 r. swoje siedziby w obiekcie uzyskały: przedszkole, biblioteka publiczna (do 2009 r.).

Obok dworu znajduje się budynek stajni i powozowni z początku XX wieku, który po przebudowie w latach 80. XX wieku jest siedzibą Nekielskiego Ośrodka Kultury. Wybito wtedy w nim duże otwory okienne, w bramach umiejscowiono wejścia, wybito otwór drzwiowy oraz od zachodu dobudowano przybudówkę.

Dwór znajduje się w parku o powierzchni 11,2 hektarów. Pierwotnie był to park francuski z XVIII wieku, przekształcony w XIX wieku. W parku znajdują się liczne stawy. Ozdobą założenia parkowego są drzewa-pomniki przyrody: dęby o obwodzie pni 420, 500 i 600 centymetrów, sosna czarna i olchy czarne oraz modrzew europejski liczący sobie 170 lat i najstarsza w Polsce grusza - Józefinka - licząca 217 lat.

Na obszarze parku dworskiego w Nekli znajduje się stanowisko archeologiczne nr 2 w Nekli (AZP 53-32/56). Jest to prawdopodobnie pozostałość grodziska stożkowatego z okresu wczesnego średniowiecza (nie mylić z grodziskiem wpisanym do rejestru zabytków znajdującym się za parkiem) prawdopodobnie siedziby rycerskiej rodu Dryjów Starczanowskich (Nekielskich). Grodzisko znajduje się na wysepce cieku wodnego zwanego w przeszłości Łęczycą (obecnie pod nazwą Kanał Nekielski)[2].

Park mieści się przy ulicy Poznańskiej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 254 [dostęp 2012-06-22].
  2. Sebastian Mazurkiewicz, Zespół Dworski w Nekli [online], docplayer.pl [dostęp 2018-08-02] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]