Dwoisty Kocioł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwoisty Kocioł oraz Dwoisty Przechód i Wielicka Baszta

Dwoisty Kocioł (słow. Dvojitý kotol) – cyrk lodowcowy w słowackich Tatrach Wysokich, znajdujący się w południowo-zachodnich stokach Granatów Wielickich, opadających w kierunku Doliny Wielickiej. Jest to pierwszy od południowego wschodu z trzech większych kotłów (pozostałe to Granacki Kocioł i Kwietnikowy Kocioł) przecinających trasę Granackiej Ławki – systemu zachodów i półek biegnących pomiędzy Granackimi Turniami a Granackimi Basztami[1].

Kocioł znajduje się nieopodal górnego końca głównej gałęzi Dwoistego Żlebu (Dvojitý žľab), a w jego otoczeniu znajdują się m.in. Niżnia Granacka Szczerbina i zachodnia ściana Dwoistej Turni, od której pochodzi jego nazwa. Od północy kocioł ogranicza południowa ściana Wielkiej Granackiej Turni[1], natomiast niżej ograniczają go Mała Granacka Baszta (od północnego zachodu) i Wielicka Baszta (od południowego wschodu)[2]. Dolna część kotła zwęża się lejowato i opada w stronę Doliny Wielickiej jako Dwoisty Żleb[1].

Tuż ponad Dwoistym Kotłem biegnie ścieżka ciągnąca się Granacką Ławką na odcinku łączącym Dwoisty Przechód i Niżni Granacki Przechód[1].

W Dwoistym Żlebie, nieco niżej, wyróżnia się jeszcze jeden kocioł lodowcowy – Mały Dwoisty Kocioł (Malý Dvojitý kotol)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIII. Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina. Warszawa: Sport i Turystyka, 1967, s. 166, 175, 223–226.
  2. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 141. ISBN 83-909352-2-8.