Dziura pod Arkadą
49°14′12″N 19°52′23″E/49,236778 19,873139| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
5,5 m |
| Głębokość |
1 m |
| Deniwelacja |
1 m |
| Wysokość otworów |
1187 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
21 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SW |
| Data odkrycia |
lata 50. XX wieku |
| Odkrywca |
grotołazi z Zakopanego |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-09.15 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′12″N 19°52′23″E/49,236778 19,873139
| |
Dziura pod Arkadą (Jaskinia pod Bramą) – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się we wschodnim zboczu Wąwozu Kraków, w stoku opadającym spod Upłazkowej Turni, w tym samym żlebie co Arkada, Jaskinia nad Arkadą i Schron przy Arkadzie, na wysokości 1187 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 5,5 metrów, a jej deniwelacja 1 metr[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi idący w dół, szczelinowy korytarzyk zaczynający się w niewielkim otworze wejściowym, a kończący szczeliną nie do przejścia[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe. Na ścianach rosną glony[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię prawdopodobnie odkryli w latach 50. XX wieku grotołazi z Zakopanego. Jej pierwszy plan i opis sporządził M. Kardaś przy pomocy R. Kardaś i M. Kuźniak w 1977 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-03-28] (pol.).