Dziura w Czarnej Turni II
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
4,5 m |
Deniwelacja |
0 m |
Wysokość otworów |
1282 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
250 m |
Ekspozycja otworów |
ku S |
Data odkrycia |
13 lipca 1994 roku |
Odkrywca |
B. i T. Zwijacz-Kozica |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.C-12.02 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°15′43″N 19°55′13″E/49,261972 19,920333 |
Dziura w Czarnej Turni II – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Strążyskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Dolinie Grzybowieckiej, w grzbiecie Łysanek, pod ścianą Czarnej Turni, w pobliżu Dziury w Czarnej Turni I i Dziury w Czarnej Turni III, na wysokości 1282 metrów n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 4,5 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi szczelinowy, niski korytarzyk zaczynający się w niewielkim otworze wejściowym, a kończący szczeliną nie do przejścia[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini nie ma nacieków. Ściany są suche, brak jest na nich roślinności[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli oraz sporządzili jej plan i opis B. i T. Zwijacz-Kozica w 1994 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 24 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24] .
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-07-18] (pol.).