Dziura w Czarnej Turni III
49°15′44″N 19°55′13″E/49,262250 19,920250| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
6 (4,5) m |
| Deniwelacja |
0,5 (0) m |
| Wysokość otworów |
1284 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
250 m |
| Ekspozycja otworów |
ku S |
| Data odkrycia |
13 lipca 1994 roku |
| Odkrywca |
B. i T. Zwijacz-Kozica |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.C-12.03 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°15′44″N 19°55′13″E/49,262250 19,920250
| |
Dziura w Czarnej Turni III – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Strążyskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Dolinie Grzybowieckiej, w grzbiecie Łysanek, pod ścianą Czarnej Turni, w pobliżu Dziury w Czarnej Turni I, Dziury w Czarnej Turni II i Dziury w Czarnej Turni IV, na wysokości 1284 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 6[1] (4,5[2]) metrów, a jej deniwelacja 0,5[1] (0[2]) metrów.
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi szczelinowy, idący lekko do góry, wąski korytarzyk zaczynający się w niewielkim otworze wejściowym z okapem, a kończący szczeliną nie do przejścia[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini nie ma nacieków. Ściany są suche, brak jest na nich roślinności[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli oraz sporządzili jej plan i opis B. i T. Zwijacz-Kozica w 1994 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jaskinie Tatr [online], 24 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24].
- ↑ a b c d e Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-07-18] (pol.).