Dziura w Krzesanicy II
Na mapach: 
49°13′55″N 19°54′33″E/49,231811 19,909214
49°13′55″N 19°54′33″E/49,231811 19,909214| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
6 m |
| Głębokość |
4 m |
| Deniwelacja |
6 m |
| Wysokość otworów |
2103 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
320 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NW |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.F-11.06 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°13′55″N 19°54′33″E/49,231811 19,909214
| |
Dziura w Krzesanicy II – jaskinia w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Dolinie Mułowej, w górnej części północnej ściany Krzesanicy, 40 metrów od szczytu, na wysokości 2103 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 6 metrów, a jej deniwelacja również 6 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi szczelinowa studzienka, do której wchodzi się przez niewielki otwór wejściowy. Kończy się zawaliskiem[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są suche, rosną na nich porosty i mchy[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była prawdopodobnie znana od dawna. Pierwszy jej plan i opis sporządzili I. Luty i L. Młynarski w 1979 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-02-18] (pol.).